آیه 144 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 153
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَ مَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَ سَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ».|سوره=3|آیه=144}}
  
==شأن نزول آيه 144 سوره آل‌عمران==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «أَفَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى  أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى  عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّاللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ؛ محمد پيامبرى بيش نيست كه پيش از او پيامبرانى بودند. آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما به حالت سابق (جاهليت) برمى گرديد؟ و اگر هم كسى به عقب (زمان جاهليت) برگردد هرگز به خداوند زيانى نخواهد رسانيد و خداوند بزودى به سپاسگذاران پاداش (خير) مي‌دهد».</ref>
+
و محمد جز فرستاده اى كه پيش از او هم پيامبرانى آمده و گذشتند نيست. آيا اگر او بميرد يا كشته شود از عقيده خود برمى گرديد و هر كس از عقيده خود بازگردد هرگز هيچ زيانى به خدا نمى رساند و بزودى خداوند سپاسگزاران را پاداش مى دهد.
  
«[[شیخ طوسى]]» [[ابن عباس]] و قتادة و ضحاك و مجاهد گويند: كه سبب نزول آيه چنين بود وقتى كه شايع كردند كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله در [[غزوه احد]] كشته شده، عده اى گفتند: اگر محمد پيامبر مي‌بود. هرگز كشته نمي‌شد. عده ديگرى گفتند: ما با كسانى كه پيامبر با آن‌ها جنگيده جنگ مى كنيم و علت شكست مسلمين هم اخلالى بود كه به وسيله خود آن‌ها براى بدست آوردن غنيمت ايجاد شده بود. در صورتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن‌ها را از خالى كردند. جايگاه خود نهى كرده و دستور داده بود كه به هيچ وجه آن جايگاه را خالى نگذارند زيرا مى ترسيد كه مشركين كمين كرده و ناگهانى حمله ببرند وقتى كه مشركين فرار كردند مسلمين در تعقيب آن‌ها برآمدند و به خاطر بدست آوردن غنائم سنگرهاى خود را خالى گذاشتند در همين وقت خالد بن وليد با دويست سوار سر رسيد و مسلمين را كه از جايگاه و سنگر خود منحرف شده و برخلاف دستور پيامبر رفتار كرده بودند، شكست داد و در همين وقت بود كه شايع نمودند محمد مرده است،<ref> بيهقى در دلائل از ابونجيح نقل نمايد كه مردى از مهاجرين از مردى از انصار كه در خون خود مى غلطيد، پرسيد: آيا متوجه شده اى كه محمد كشته شده است يا نه؟ مرد انصارى گفت: اگر هم كشته شده باشد شما بايد از دين خود دفاع كنيد و به خاطر آن به جنگ و كارزار پردازيد سپس اين آيه نازل گرديد.</ref> سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> در تفسير ابن المنذر از عمر بن الخطاب نقل شده كه گويد: ما در [[غزوه احد]] متفرق شديم و من بالاى كوه رفتم در اين موقع از يك نفر يهودى شنيدم كه فرياد مي‌زد محمد كشته شده است. من گفتم: هر كس اين حرف را بزند گردان او را مي‌زنم در همين هنگام بود كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله را ديدم و اين آيه نازل گرديد.</ref>
+
==نزول==
  
==پانویس ==
+
'''محل نزول:'''
<references />
+
 
 +
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 153.</ref>
 +
 
 +
«[[شیخ طوسى]]» گوید: [[ابن عباس]] و قتادة و ضحاك و مجاهد گويند: كه سبب نزول آيه چنين بود وقتى كه شايع كردند كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله در [[غزوه احد]] كشته شده، عده اى گفتند: اگر محمد پيامبر مي‌بود. هرگز كشته نمي‌شد. عده ديگرى گفتند: ما با كسانى كه پيامبر با آن‌ها جنگيده جنگ مى كنيم و علت شكست مسلمين هم اخلالى بود كه به وسيله خود آن‌ها براى بدست آوردن غنيمت ايجاد شده بود. در صورتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن‌ها را از خالى كردند. جايگاه خود نهى كرده و دستور داده بود كه به هيچ وجه آن جايگاه را خالى نگذارند زيرا مى ترسيد كه مشركين كمين كرده و ناگهانى حمله ببرند وقتى كه مشركين فرار كردند مسلمين در تعقيب آن‌ها برآمدند و به خاطر بدست آوردن غنائم سنگرهاى خود را خالى گذاشتند در همين وقت خالد بن وليد با دويست سوار سر رسيد و مسلمين را كه از جايگاه و سنگر خود منحرف شده و برخلاف دستور پيامبر رفتار كرده بودند، شكست داد و در همين وقت بود كه شايع نمودند محمد مرده است،<ref> بيهقى در دلائل از ابونجيح نقل نمايد كه مردى از مهاجرين از مردى از انصار كه در خون خود مى غلطيد، پرسيد: آيا متوجه شده اى كه محمد كشته شده است يا نه؟ مرد انصارى گفت: اگر هم كشته شده باشد شما بايد از دين خود دفاع كنيد و به خاطر آن به جنگ و كارزار پردازيد سپس اين آيه نازل گرديد.</ref> سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> در تفسير ابن المنذر از عمر بن الخطاب نقل شده كه گويد: ما در [[غزوه احد]] متفرق شديم و من بالاى كوه رفتم در اين موقع از يك نفر يهودى شنيدم كه فرياد مي‌زد محمد كشته شده است. من گفتم: هر كس اين حرف را بزند گردان او را مي‌زنم در همين هنگام بود كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله را ديدم و اين آيه نازل گرديد.</ref>
 +
 
 +
==پانويس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۵۲

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَ مَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَ سَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

و محمد جز فرستاده اى كه پيش از او هم پيامبرانى آمده و گذشتند نيست. آيا اگر او بميرد يا كشته شود از عقيده خود برمى گرديد و هر كس از عقيده خود بازگردد هرگز هيچ زيانى به خدا نمى رساند و بزودى خداوند سپاسگزاران را پاداش مى دهد.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسى» گوید: ابن عباس و قتادة و ضحاك و مجاهد گويند: كه سبب نزول آيه چنين بود وقتى كه شايع كردند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در غزوه احد كشته شده، عده اى گفتند: اگر محمد پيامبر مي‌بود. هرگز كشته نمي‌شد. عده ديگرى گفتند: ما با كسانى كه پيامبر با آن‌ها جنگيده جنگ مى كنيم و علت شكست مسلمين هم اخلالى بود كه به وسيله خود آن‌ها براى بدست آوردن غنيمت ايجاد شده بود. در صورتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن‌ها را از خالى كردند. جايگاه خود نهى كرده و دستور داده بود كه به هيچ وجه آن جايگاه را خالى نگذارند زيرا مى ترسيد كه مشركين كمين كرده و ناگهانى حمله ببرند وقتى كه مشركين فرار كردند مسلمين در تعقيب آن‌ها برآمدند و به خاطر بدست آوردن غنائم سنگرهاى خود را خالى گذاشتند در همين وقت خالد بن وليد با دويست سوار سر رسيد و مسلمين را كه از جايگاه و سنگر خود منحرف شده و برخلاف دستور پيامبر رفتار كرده بودند، شكست داد و در همين وقت بود كه شايع نمودند محمد مرده است،[۳] سپس اين آيه نازل گرديد.[۴]

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 153.
  3. بيهقى در دلائل از ابونجيح نقل نمايد كه مردى از مهاجرين از مردى از انصار كه در خون خود مى غلطيد، پرسيد: آيا متوجه شده اى كه محمد كشته شده است يا نه؟ مرد انصارى گفت: اگر هم كشته شده باشد شما بايد از دين خود دفاع كنيد و به خاطر آن به جنگ و كارزار پردازيد سپس اين آيه نازل گرديد.
  4. در تفسير ابن المنذر از عمر بن الخطاب نقل شده كه گويد: ما در غزوه احد متفرق شديم و من بالاى كوه رفتم در اين موقع از يك نفر يهودى شنيدم كه فرياد مي‌زد محمد كشته شده است. من گفتم: هر كس اين حرف را بزند گردان او را مي‌زنم در همين هنگام بود كه رسول خدا صلی الله علیه و آله را ديدم و اين آيه نازل گرديد.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها