یوسف بن علی بن مطهر حلی
«شیخ سدیدالدین یوسف بن علی بن مطهر حلی» فقیه اصولی و متکلم شیعه در قرن هفتم هجری و پدر علامه حلی است. او از اساتید و مشایخ علامه حلی در فقه و اصول، حدیث و کلام بوده است.
یوسف بن مطهر به جز علامه حلی، فرزند دیگری دارد با نام رضی‌الدین علی حلی که وی نیز از علمای بزرگ شهر حله بوده و کتابی در ادعیه به نام «عدد القویه» دارد و ظاهراً قبل از علامه حلی وفات نمود.
شیخ شهید محمد مکّی (شهید اول) از یوسف بن مطهر حلی تعبیر به امام اعظم، حجت و ثقه اعلم می کند. شیخ حر عاملی نیز او را فقیهی فاضل و مدرسی کامل می داند. وحید بهبهانی درباره او می گوید: جلالت و بزرگواری یوسف بن مطهر مشهورتر از آن است که ذکر شود. و صاحب روضات ضمن تجلیل از مقام علمی و مراتب معنوی و فضائل اخلاقی او اضافه می کند که تحصیلات علمی و مراتب اخلاقی علامه حلی از محضر پدرش یوسف بن مطهر بوده و در مکتوباتش این امر به خوبی روشن است.
یوسف بن علی بن مطهر به هنگام هجوم مغول و تاتار به سرزمین های خاور میانه با سیاستی عالمانه و اندیشه خداپسندانه جان اهالی حله و نواحی آن را از شر مغولان نجات داد. سال دقیقی از وفات ابن مطهر در دست نیست.
منابع
- پایگاه شعائر
