کنیه و القاب امام حسن علیه السلام
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کنیه مشهور امام حسن علیه السلام، «ابو محمد» بوده و این کنیه را پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به آن حضرت داده است.[۱] علامه مجلسی در کتاب «بحارالانوار» می گوید: کنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است.[۲]
اما معروفترین القاب امام حسن علیه السلام، عبارتند از: سِبط، زَکیّ، مجتبی، سیّد، تقی، طیّب، ولیّ.
علی بن عیسی اربلی در کتاب «کشف الغمة» پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های اهل سنت گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایستهترین آنها همان است که رسول خدا صلی الله علیه وآله او را بدان ملقب فرمود و آن «سیّد» است.[۳]
«کریم اهلبیت» هم از القابی است که برای امام حسن مجتبی علیه السلام ذکر شده است.[۴]
پانویس
- پرش به بالا ↑ هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۹.
- پرش به بالا ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.
- پرش به بالا ↑ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۵۵.
- پرش به بالا ↑ قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ج۱، ص۱۷۵.
منابع
- بحارالانوار، علامه مجلسی.
- زندگانی امام حسن مجتبی، هاشم رسولی محلاتی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲، چاپ ۱.
- زندگانی حسن بن علی(ع)، باقر شریف قرشی، ۱۳۵۲ش.