مجمع البحرین (واژه قرآنی)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

به معنای "جای به هم پیوستن دو دریا". در آیه 60 سوره کهف آمده است: «لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ» (سوره کهف، 60) (موسی علیه السلام) به غلام خود گفت: پیوسته می روم تا وقتی به جای پیوستن دو دریا رسم.

علامه شعرانی در مورد محل مورد اشاره آیه می گوید: «جای آن به تحقیق معلوم نیست، البته تنگه ایست در حوالی شام و مصر که یکی از دریاهای آن به خلیجی می پیوندد».[۱]

برخی نیز گفته‌ اند: منتهى اليه درياى روم (مديترانه) از ناحيه شرقى و منتهى اليه خليج فارس از ناحيه غربى است كه بنابراين مقصود از مجمع البحرين آن قسمت از زمين است كه به يك اعتبار در آخر شرقى مديترانه و به اعتبار ديگر در آخر غربى خليج فارس قرار دارد و به نوعى مجاز آن را محل اجتماع دو دريا خوانده‌اند.[۲]

پانویس

  1. نثر طوبی، علامه شعرانی، انتشارات اسلامیه، ص63.
  2. ترجمه تفسير الميزان، ج‌13، ص471.