طامّة الکبری

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

طامّه از «طمّ، يطمّ، طمّاً و طُمُوماً» يعنى بالا آمد و پوشاند، هر چيز كه زياد و برتر و غالب شود. طامّه حادثه ناگوارى است كه بر همه چيز فراگير شود.

«طامّة الكبرى» از نامهاى قيامت به معناى رخداد هولناكى است كه بر هر حادثه ديگر غلبه دارد. اين اسم با صفت خود «كبرى» تنها يك بار در قرآن آمده است:

«فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الكُبرى». (سوره نازعات(79)/34)

منابع

• فرهنگ قرآن، جلد 19، صص 169-168.