Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(جایگزینی صفحه با '{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P> به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای ب...')
(برچسب: جایگزین شد)
 
(۱۰ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن/صفحه و متن|45|1|﴿١﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.  حم (۱)<p></P>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.  وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|2|﴿٢﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|2|﴿٢﴾}}<p></P>
این کتاب نازل شده از سوی خدای توانای شکست ناپذیر وحکیم است. (۲)<p></P>
+
همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد ذخیره کرد.] (۲)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|3|﴿٣﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|3|﴿٣﴾}}<p></P>
به یقین در آسمان ها و زمین برای مؤمنان نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛ (۳)<p></P>
+
گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|4|﴿٤﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|4|﴿٤﴾}}<p></P>
و در آفرینش شما و آنچه از جنبندگان منتشر و پراکنده می کند، برای اهل یقین نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست؛ (۴)<p></P>
+
این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|5|﴿٥﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|5|﴿٥﴾}}<p></P>
و در رفت و آمد شب و روز و آنچه را از رزق و روزی [چون باران و برف] از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده کرده است، و در گرداندن بادها [از سویی به سویی] برای مردمی که تعقّل می کنند، نشانه هایی است. (۵)<p></P>
+
و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|6|﴿٦﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|6|﴿٦﴾}}<p></P>
این ها آیات خداست که به حقّ و راستی بر تو می خوانیم؛ پس [اگر به این آیات ایمان نیاوردند] به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و نشانه هایش ایمان می آورند؟ (۶)<p></P>
+
آتش برافروخته خداست (۶)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|7|﴿٧﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|7|﴿٧﴾}}<p></P>
وای بر هر دروغگوی گنهکار، (۷)<p></P>
+
[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|8|﴿٨﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|8|﴿٨﴾}}<p></P>
که آیات خدا را در حالی که بر او می خوانند می شنود، آن گاه از روی سرکشی و تکبّر چنان که گویی آن را نشنیده است [بر کفر، عناد، دشمنی و مخالفتش] پافشاری می کند؛ پس او را به عذابی دردناک بشارت ده. (۸)<p></P>
+
آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|9|﴿٩﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|104|9|﴿٩﴾}}<p></P>
و هنگامی که به چیزی از آیات ما آگاه می شود، آن را به مسخره گیرد؛ اینانند که برای آنان عذاب خوارکننده ای خواهد بود. (۹)<p></P>
+
[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|45|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
 
پیش رویشان دوزخ است، و آنچه [از ثروت، مقام، یار و یاور] به دست آورده اند و آنچه را به جای خدا سرپرستان و معبودان خود گرفته اند، چیزی از عذاب را از آنان دفع نمی کند، و برای آنان عذابی بزرگ است. (۱۰)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|11|﴿١١﴾}}<p></P>
 
این [قرآن] سراسر هدایت است؛ و کسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند، آنان را عذابی است از نوع عذابی بسیار سخت و دردناک. (۱۱)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
 
خداست که دریا را برای شما مسخّر و رام کرد تا کشتی ها به فرمانش در آن روان شوند و تا شما [با سفرهای دریایی] از فضل و رزق و روزی اش بهره جویید و تا شما [بر نعمت هایش] سپاس گزاری کنید. (۱۲)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
 
و همه آنچه را در آسمان هاست و آنچه را در زمین است از سوی خود برای شما مسخّر و رام کرد؛ بی تردید در این امور برای مردمی که می اندیشند، نشانه هایی [بر ربوبیت، حکمت و قدرت خدا] ست. (۱۳)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه جزء| ۴۹۹}}
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
 
به مؤمنان بگو: از کسانی که به روزهای خدا [چون روز آزمایش بندگان، روز پیروزی اهل ایمان، شکست دشمنان و روز قیامت] امید ندارند، گذشت کنند، تا [خدا] مردمی را [که تهیدست از عقاید پاک و کردار شایسته هستند، در روزی از روزهایش] به خاطر گناهانی که همواره مرتکب می شوند، کیفر دهد. (۱۴)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
 
هرکس کار شایسته ای انجام دهد، به سود خود اوست و هرکس مرتکب بدی شود به زیان خود اوست، سپس به سوی پروردگارتان باز گردانده می شوید. (۱۵)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
 
و همانا ما به بنی اسرائیل کتاب و حکومت و نبوّت عطا کردیم، و از پاکیزه ها به آنان روزی دادیم و آنان را بر جهانیان [روزگار خودشان] برتری بخشیدیم. (۱۶)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
 
و دلایل روشنی [در امر نبوّت و دین] در اختیار آنان قرار دادیم، پس آنان [در امر نبوّت و دین] اختلاف نکردند مگر پس از آنکه [به وسیله وحی] دانش و آگاهی برای آنان آمد، اختلافشان از روی حسادت و برتری جویی در میان خودشان بود؛ بی تردید پروردگارت روز قیامت درباره آنچه همواره در آن اختلاف می کردند میانشان داوری خواهد کرد. (۱۷)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
 
سپس تو را [در امر نبوّت و دین] بر آیینی ویژه و کامل قرار دادیم؛ بنابراین از آن پیروی کن و از هواهای نفسانی کسانی که [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند، پیروی مکن. (۱۸)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
 
آنان در برابر خدا نمی توانند چیزی [از گرفتاری ها و بلاها] را از تو دفع کنند؛ و همانا ستمکاران یار و یاور یکدیگرند و خدا یار و یاور پرهیزکاران است. (۱۹)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
 
این [قرآن و آیین] وسایل بینایی و بصیرت برای مردم و سراسر هدایت و رحمت برای گروهی است که [حقایق را] باور دارند. (۲۰)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
 
آیا کسانی که مرتکب گناهان شدند، گمان دارند آنان را مانند کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، قرار می دهیم که زندگی و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می کنند. (۲۱)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
 
خدا آسمان ها و زمین را به حق آفرید، و تا هر کس در برابر اعمالی که انجام داده است، پاداش یابد و آنان مورد ستم قرار نمی گیرند. (۲۲)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۰۰}}
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
 
پس آیا کسی که معبودش را هوای نفسش قرار داده دیدی؟ و خدا او را از روی علم و آگاهی خود [بر اینکه شایسته هدایت نیست] گمراه کرد، و بر گوش و دلش مُهرِ [تیره بختی] نهاد، و بر چشم [دلش] پرده ای قرار داده است، پس چه کسی است که بعد از خدا او را هدایت کند؟ آیا متذکّر [حقایق] نمی شوید؟ (۲۳)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
 
گفتند: زندگی و حیاتی جز همین زندگی و حیات دنیای ما نیست که [همواره گروهی از ما] می میریم و [گروهی] زندگی می کنیم، و ما را فقط روزگار هلاک می کند. آنان را نسبت به آنچه می گویند یقینی در کار نیست، آنان فقط حدس و گمان می زنند. (۲۴)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
 
چون آیات روشن ما [درباره معاد و زنده شدن مردگان] بر آنان خوانده شود، برهان و دلیلی جز این ندارند که می گویند: اگر شما [در زمینه زنده شدن مردگان] راستگویید [با درخواست از خدا] پدران ما را [زنده کنید و] نزد ما بیاورید [تا به زنده شدن مردگان یقین پیدا کنیم.] (۲۵)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
 
بگو: خدا شما را [ابتدا از لابه لای عناصر مرده برای قرار گرفتن در دنیا] حیات می بخشد، سپس می میراند، آن گاه همه شما را به روز قیامت که هیچ شکی در آن نیست گرد می آورد، ولی بیشتر مردم [به این حقایق] معرفت و آگاهی ندارند. (۲۶)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
 
و مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره خداست، و روزی که قیامت برپا شود، آن روز است که اهل باطل زیان خواهند دید، (۲۷)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
 
و هر امتی را در آن روز به زانو درافتاده می بینی، [آن روز] هر امتی به سوی نامه اعمالش خوانده می شود [و به آنان می گویند:] امروز همان اعمالی که همواره انجام می دادید به شما پاداش می دهند. (۲۸)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
 
این نوشته ماست که بر پایه حقّ و درستی بر ضد شما سخن می گوید؛ زیرا ما آنچه را همواره انجام می دادید، می نوشتیم. (۲۹)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
 
و اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، پس پروردگارشان آنان را در رحمت خود درآورد؛ این همان کامیابی آشکار است، (۳۰)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
 
و اما کسانی که کفر ورزیدند [به آنان گفته می شود:] مگر آیات من همواره بر شما خوانده نمی شد؟ ولی شما [نسبت به پذیرش آن] تکبّر ورزیدید و قومی گنهکار بودید. (۳۱)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
 
وچون می گفتند: یقیناً وعده خدا حق است و در وقوع قیامت هیچ شکی نیست، می گفتید: ما نمی دانیم قیامت چیست [و برپا شدنش را گمان نمی بریم] مگر گمانی ضعیف و غیر قابل اعتماد، و نمی توانیم به آن یقین پیدا کنیم! (۳۲)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۰۱}}
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
 
در آن روز همه اعمال بدی که مرتکب شده اند، برای آنان آشکار می شود و عذابی که همواره آن را مسخره می کردند، آنان را احاطه می کند. (۳۳)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
 
و [به آنان] گویند: امروز شما را از یاد می بریم، همان گونه که شما [در دنیا] دیدار امروزتان را از یاد بردید، و جایگاهتان آتش است و شما را یار و یاوری نخواهد بود. (۳۴)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
 
این [عذاب] برای این است که شما آیات خدا را به مسخره گرفته اید و زندگی دنیا، شما را فریفت؛ پس امروز نه آنان را از آتش بیرون آورند و نه از آنان می خواهند که [برای به دست آوردن خشنودی خدا] عذرخواهی کنند. (۳۵)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
 
نهایتاً همه ستایشها مخصوص خداست که پروردگار آسمان ها و پروردگار زمین و پروردگار جهانیان است؛ (۳۶)<p></P>
 
{{قرآن/صفحه و متن|45|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
 
و کبریایی و عظمت در آسمان ها و زمین ویژه اوست، و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۳۷)<p></P>
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۵

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ

آتش برافروخته خداست (۶)

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده. (۹)