کینه

کینه ورزي و دشمنی، انحرافی روانی، گناهی بزرگ و بیماري مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادري را در معرض فنا و نابودي قرار می دهد.

کسی که قلب خود را میدان تاخت و تاز دشمنی قرار داده و نفس خویش را با کینه توزي آمیخته است، مسیر کمال، باب قرب و زمینه فوز و رستگاري را بر خود مسدود ساخته، خویشتن را همواره در رنج روحی و آزار و ناراحتی درونی قرار داده است. کینه توزي آفتی جانکاه و بیماری بسیار خطرناکی است.

کینه توزی اغلب ناشی از حسد و حسد هم ناشی از كبر می باشد و برای رشد و تكامل روحی، سدی محكم و برای ايجاد بيماری قلبی و جسمی، ميكرب و ويروس قوی است.

معنای لغوی کینه

الحِقْدُ: إِمساك العداوة في القلب والتربص لِفُرْصَتِها؛ حقد و كينه ضدش عفو و بخشش است: حقد و كينه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.(لسان العرب، ج3، ص154)

علل کینه ورزی

• خصومت
• توقع بیش از حد
• فقدان یک فضیلت
• غیبت
• جدال و مراء
• ناسزا گویی
• لعن ونفرین
• تمسخر

كينه از نگاه حضرت علی علیه السلام

• سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب فتنه ها كينه است.
• شَرُّ ما سَكَنَ الْقَلْبُ الْحِقْدُ؛ بدترين چيز ساكن در قلب، كينه است.
• طَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هايتان را از كينه پاك كنيد، چون كينه بيماری دردناكی است.
• مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ كسی كه كينه را از خودش طرد كند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
• ثَلاثٌ لايَهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِيشٌ الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چيز است كه دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چيز كينه، حسد و بدخلقی است. (غررالحكم، ص299)

منابع

• فرهنگ صفات (بایدها و نبایدهای اخلاقی)، عباس اسماعیلی یزدی.
• پایگاه اندیشه قم.