هلاکت قوم عاد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{تقویم|روز= 1 شوال|سال= --}}  
 
{{تقویم|روز= 1 شوال|سال= --}}  
قوم عاد مردمي در سرزمين "احقاف"، ميان [[يمن]] و [[عمان]] بودند كه در آن جا به خاطر وفور نعمت، از حال و روز خوشي برخوردار بودند و به خاطر رفاه‌زدگي و جهل عمومي مردم به تدريج روش بت‌پرستي و گريز از [[توحيد]] و خداپرستي در پيش گرفتند و در فسق و فجور غوطه‌ور شدند و ظالمين و زورگويان آنان به محرومان و مستضعفان ستم مي‌كردند.
+
[[قوم عاد]] مردمي در سرزمين "[[احقاف]]"، ميان [[يمن]] و [[عمان]] بودند كه در آن جا به خاطر وفور نعمت، از حال و روز خوشي برخوردار بودند و به خاطر رفاه‌زدگي و جهل عمومي مردم به تدريج روش بت‌پرستي و گريز از [[توحيد]] و خداپرستي در پيش گرفتند و در فسق و فجور غوطه‌ور شدند و ظالمين و زورگويان آنان به محرومان و مستضعفان ستم مي‌كردند.
  
 
خداوند متعال براي هدايت آن‌ها، "[[حضرت هود]] علیه‌السلام" را از ميان آنان به پيامبري برانگيخت: «و اِلي عادٍ اَخاهُمْ هُوداً، قالَ يا قَومِ اعْبُدُوالله ما لَكُمْ مِنْ اِلهٍ غَيْرُهُ...».<ref> [[سوره هود]](11)، آيه 50.</ref>
 
خداوند متعال براي هدايت آن‌ها، "[[حضرت هود]] علیه‌السلام" را از ميان آنان به پيامبري برانگيخت: «و اِلي عادٍ اَخاهُمْ هُوداً، قالَ يا قَومِ اعْبُدُوالله ما لَكُمْ مِنْ اِلهٍ غَيْرُهُ...».<ref> [[سوره هود]](11)، آيه 50.</ref>
سطر ۸: سطر ۸:
 
ساعاتي نگذشت كه صدق گفتار هود علیه‌السلام آشكار گرديد و باد تندي وزيدن گرفت و شدت آن چنان بود كه اسباب و اثاثيه حتي چهارپايان آنان را با نيروي شگرفي از زمين مي‌كند و به نقاط دوردستي پرتاب مي‌كرد.
 
ساعاتي نگذشت كه صدق گفتار هود علیه‌السلام آشكار گرديد و باد تندي وزيدن گرفت و شدت آن چنان بود كه اسباب و اثاثيه حتي چهارپايان آنان را با نيروي شگرفي از زمين مي‌كند و به نقاط دوردستي پرتاب مي‌كرد.
  
هفت شب و هشت روز، وزيدن اين باد ادامه داشت و در اين مدت طوفان شديد، ريگ‌ها و شن‌هاي بيابان را بر سر مردم و خانه‌هايشان مي‌پاشيد و تمامي آن‌ها را به هلاكت رسانيد و به جز عده‌اي از اصحاب و ياران هود علیه‌السلام كه به همراه وي در جاي امني پناه گرفته بودند، كسي از آن قوم باقي نماند. پس از آن ماجرا حضرت هود علیه‌السلام به سرزمين "حضرموت" رفت و بقيه عمر خويش را در آن جا گذرانيد.<ref> قصه‌هاي قرآن (سيد محمد صحفي)، ص 49.</ref>
+
هفت شب و هشت روز، وزيدن اين باد ادامه داشت و در اين مدت طوفان شديد، ريگ‌ها و شن‌هاي بيابان را بر سر مردم و خانه‌هايشان مي‌پاشيد و تمامي آن‌ها را به هلاكت رسانيد و به جز عده‌اي از اصحاب و ياران هود علیه‌السلام كه به همراه وي در جاي امني پناه گرفته بودند، كسي از آن قوم باقي نماند. پس از آن ماجرا حضرت هود علیه‌السلام به سرزمين "[[حضر موت|حضرموت]]" رفت و بقيه عمر خويش را در آن جا گذرانيد.<ref> قصه‌هاي قرآن (سيد محمد صحفي)، ص 49.</ref>
  
 
درباره تاريخ وقوع اين حادثه عظيم مورخان اتفاق نظر دارند كه در ماه [[شوال]] واقع گرديده است ولي در روز وقوع آن اختلاف دارند، برخي اول ماه شوال و برخي ديگر سي‌ام شوال را ذكر كرده‌اند. آن‌هايي كه اول شوال را اختيار كرده‌اند، هفته اول شوال را "بردالعجوز" ناميدند. علت اين نامگذاري آن است كه عجوزي در اين ايام به خانه‌اي كه در زير زمين داشت، پنهان شده بود و از طوفان ريگ و شن در امان بود تا اين كه روز ششم، طوفان به خانه وي نيز سرايت كرد و او را نيز به هلاكت رسانيد.<ref> وقايع الايام ([[شیخ عباس قمی]])، ص 84.</ref>
 
درباره تاريخ وقوع اين حادثه عظيم مورخان اتفاق نظر دارند كه در ماه [[شوال]] واقع گرديده است ولي در روز وقوع آن اختلاف دارند، برخي اول ماه شوال و برخي ديگر سي‌ام شوال را ذكر كرده‌اند. آن‌هايي كه اول شوال را اختيار كرده‌اند، هفته اول شوال را "بردالعجوز" ناميدند. علت اين نامگذاري آن است كه عجوزي در اين ايام به خانه‌اي كه در زير زمين داشت، پنهان شده بود و از طوفان ريگ و شن در امان بود تا اين كه روز ششم، طوفان به خانه وي نيز سرايت كرد و او را نيز به هلاكت رسانيد.<ref> وقايع الايام ([[شیخ عباس قمی]])، ص 84.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==

نسخهٔ ‏۳ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۷

تقویم هجری قمری

روز واقعه:1 شوال

قوم عاد مردمي در سرزمين "احقاف"، ميان يمن و عمان بودند كه در آن جا به خاطر وفور نعمت، از حال و روز خوشي برخوردار بودند و به خاطر رفاه‌زدگي و جهل عمومي مردم به تدريج روش بت‌پرستي و گريز از توحيد و خداپرستي در پيش گرفتند و در فسق و فجور غوطه‌ور شدند و ظالمين و زورگويان آنان به محرومان و مستضعفان ستم مي‌كردند.

خداوند متعال براي هدايت آن‌ها، "حضرت هود علیه‌السلام" را از ميان آنان به پيامبري برانگيخت: «و اِلي عادٍ اَخاهُمْ هُوداً، قالَ يا قَومِ اعْبُدُوالله ما لَكُمْ مِنْ اِلهٍ غَيْرُهُ...».[۱]

هود براي هدايت قوم خويش، تلاش بليغي به عمل آورد و در اين راه، سختي‌ها و آزارهاي فراواني متحمل شد وليكن جز عده‌اي اندك، گفتارش را تصديق و اندرزهايش را باور نكردند و در مقابل وي را از خود طرد نمودند. قوم عاد به جاي پذيرش مواعظ خيرخواهانه هود علیه‌السلام و گرايش به خداپرستي و رهاكردن جهالت و بت‌پرستي به تكذيب اين پيامبر الهي پرداخته و هر روز وي را مورد استهزا و اذيت و آزار خويش قرار دادند تا اين كه ابر سياهي بر آسمان آنان آشكار شد و بي‌خردان اين قوم، گفتند: از اين ابر، باراني نافع و سودمند خواهد باريد ولي هود علیه‌السلام به آن‌ها گفت: اين ابر، ابر رحمت نيست بلكه غضب و عذاب است.

ساعاتي نگذشت كه صدق گفتار هود علیه‌السلام آشكار گرديد و باد تندي وزيدن گرفت و شدت آن چنان بود كه اسباب و اثاثيه حتي چهارپايان آنان را با نيروي شگرفي از زمين مي‌كند و به نقاط دوردستي پرتاب مي‌كرد.

هفت شب و هشت روز، وزيدن اين باد ادامه داشت و در اين مدت طوفان شديد، ريگ‌ها و شن‌هاي بيابان را بر سر مردم و خانه‌هايشان مي‌پاشيد و تمامي آن‌ها را به هلاكت رسانيد و به جز عده‌اي از اصحاب و ياران هود علیه‌السلام كه به همراه وي در جاي امني پناه گرفته بودند، كسي از آن قوم باقي نماند. پس از آن ماجرا حضرت هود علیه‌السلام به سرزمين "حضرموت" رفت و بقيه عمر خويش را در آن جا گذرانيد.[۲]

درباره تاريخ وقوع اين حادثه عظيم مورخان اتفاق نظر دارند كه در ماه شوال واقع گرديده است ولي در روز وقوع آن اختلاف دارند، برخي اول ماه شوال و برخي ديگر سي‌ام شوال را ذكر كرده‌اند. آن‌هايي كه اول شوال را اختيار كرده‌اند، هفته اول شوال را "بردالعجوز" ناميدند. علت اين نامگذاري آن است كه عجوزي در اين ايام به خانه‌اي كه در زير زمين داشت، پنهان شده بود و از طوفان ريگ و شن در امان بود تا اين كه روز ششم، طوفان به خانه وي نيز سرايت كرد و او را نيز به هلاكت رسانيد.[۳]

پانویس

  1. سوره هود(11)، آيه 50.
  2. قصه‌هاي قرآن (سيد محمد صحفي)، ص 49.
  3. وقايع الايام (شیخ عباس قمی)، ص 84.

منابع

موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

منابع بیشتر:

وقایع الایام شیخ عباس قمی، 1 شوال.

قصه‌هاي قرآن محمد صحفي.