نینوا: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (تعیین رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{مدخل | + | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} |
شهادتگاه [[امام حسين]] علیه السلام. نام منطقه‌اى در [[كوفه]] و شرق دجله و شرق [[كربلا]]، از روستاهاى منطقه طف. «نينوا يك سرى تپه‌هاى باستانى است كه كشيده شده و تا مصب نهر علقمه امتداد مى‌يابد. قريه «يونس بن متى» است و آن حضرت از ميان مردم اين منطقه بيرون آمده است.<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، قزوينى، ص 55 (چاپ امير كبير).</ref> | شهادتگاه [[امام حسين]] علیه السلام. نام منطقه‌اى در [[كوفه]] و شرق دجله و شرق [[كربلا]]، از روستاهاى منطقه طف. «نينوا يك سرى تپه‌هاى باستانى است كه كشيده شده و تا مصب نهر علقمه امتداد مى‌يابد. قريه «يونس بن متى» است و آن حضرت از ميان مردم اين منطقه بيرون آمده است.<ref>آثار البلاد و اخبار العباد، قزوينى، ص 55 (چاپ امير كبير).</ref> | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | [[رده:واقعه عاشورا]] | ||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۳۹
شهادتگاه امام حسين علیه السلام. نام منطقه‌اى در كوفه و شرق دجله و شرق كربلا، از روستاهاى منطقه طف. «نينوا يك سرى تپه‌هاى باستانى است كه كشيده شده و تا مصب نهر علقمه امتداد مى‌يابد. قريه «يونس بن متى» است و آن حضرت از ميان مردم اين منطقه بيرون آمده است.[۱]
نينوا امروز به «باب طويرج» معروف است كه در شرق كربلا قرار گرفته است».[۲] «ناحيه‌اى در سواد كوفه كه كربلا از آن ناحيه است. نام قصبه موصل و نام شهرى كه يونس عليه السلام به آنجا جهت دعوت كردن مردم آن شهر رفته بود».[۳] وقتى حسين بن على علیه السلام به اين منطقه رسيد به سوارى برخورد كه نامه ابن زياد را براى حر آورده بود.
مضمون نامه اين بود: حسين را محاصره كن و در سرزمين بى‌آب و علفى فرود آر. كمى پيشتر رفتند تا به زمين كربلا رسيدند و فرود آمدند.[۴]
در ادبيات عاشورا، نسبت به نى و نينوا نيز تعابير عاطفى و عرفانى فراوانى ساخته و بكار برده‌اند و صحراى كربلا را پر از نواى حقجويى و حقگويى دانسته‌اند. از آن آتش كه نمرود زمان در جان ابراهيميان افكند به دشت «نينوا»، ناى حقيقت از «نوا» افتاد.
ولى... مرغ شباهنگ حقيقت، از نواى ناله «حق، حق» نمى‌افتد.[۵]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
