ناسخ التواریخ (کتاب)

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی

نویسنده: محمدرضا ضمیری

مؤلف:

محمدتقى سپهر، معروف به لسان الملك (م 1297 ق).

زندگی‌نامه و اظهارنظرها:

وى پس از تحصیل مقدمات علوم قدیم به فنون شعر و عروض و قافیه پرداخت. در جوانى از كاشان به تهران آمد و به خدمت همشهرى خود، مرحوم صبا ملك الشعراى فتحعلى شاه رسید و به تشویق صبا به تألیف كتابى در علم قافیه مشغول شد؛ ولى به علت فوت صبا در سال 1238 این كار ناتمام ماند و میرزا محمدتقى به كاشان برگشت و در آنجا محمود میرزا، پسر فتحعلى شاه حكمران كاشان او را به منادمت خود برگزید و به او تخلص سپهر داد.

سپس از طرف فتحعلى شاه به تهران دعوت شد و در سلك اعضاى دیوان درآمد. سپهر در عبد محمدشاه مداح خاص شاه و منشى و مستوفى دیوان شد و به نوشتن كتاب ناسخ التواریخ مأموریت یافت.

این كتاب كه تاریخ عمومى است به وقایع تاریخى از ابتداى خلقت تا سال 1273 ق پرداخته است. تلاش‌هاى او موجب شد تا پس از چندى ناصرالدین شاه به او لقب «لسان الملك» دهد. وفات سپهر در هفدهم ربیع الثانی 1297 ق در تهران اتفاق افتاد و نعش او را به نجف اشرف منتقل ساختند.

تألیفات:

براهین العجم، اسرارالانوار، دیوان اشعار، ناسخ التواریخ.

معرفى اجمالى كتاب:

این كتاب تاریخ را از دوران قبل از هبوط آدم آغاز كرده و مجلدى چند از آن را به ذكر احوال پیامبران و امامان اختصاص داده و از آن پس، تاریخ ایرانِ قبل و بعد از اسلام را با استفاده از آثار مورخان سلف آورده است.

وضعیت نشر:

این كتاب به همت انتشارات اسلامى تهران چاپ و منتشر شده است.