محمد بن خالد طیالسی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تقویم|روز= 27 جمادی الثانی|سال= سال 259 هجری قمری}}
+
«محمد بن خالد بن عمر طیالسی» (۲۵۹-۱۶۲ ق)، از [[محدثان]] موثق [[امامیه]] و از اصحاب [[امام کاظم]] (علیه‌السّلام) به شمار می‌آید، هرچند از [[ائمه اطهار|امامان]] (علیهم‌السّلام) روایت نقل نکرده است.<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۳۶۰.</ref> مى‏ توان گفت طیالسى از روایان مقبول الروایه است؛ زیرا [[مشایخ]] بزرگ از او روایت نقل کرده ‏اند.
در كتاب "رجال النجاشي" درباره طيالسي آمده است: ابوعبدالله، محمد بن خالد بن عمر طيالسي تميمي در [[كوفه]] و در منطقه "صحراء جرم" ساكن و داراي تأليفي به نام "كتاب النوادر" بود. ابن نوح به نقل از ابن سفيان و او به نقل از حميد بن زياد به من خبر داد كه محمد بن خالد طيالسي در شب چهارشنبه، سه روز مانده به آخر [[جمادی الثانی]] سال 259 در حالي كه 97 سال از عمرش گذشته بود، بدرود حيات گفت.<ref> رجال النجاشي، ص 340.</ref>
 
  
شيخ حسن صاحب المعالم و [[آيت الله خویی]] به نقل از مرحوم [[شیخ طوسی]]، وي را از اصحاب [[امام کاظم]] علیه‌السلام دانسته‌اند و درباره وي گفته‌اند: طيالسي تميمي كه وضعيتش چندان روشن نيست از [[شيعيان]] كوفه و از علما و دانشمندان اين منطقه بشمار مي‌آمد و افرادي چون علي بن حسن بن فضال، سعد بن عبدالله و حميد بن زياد از او نقل [[حديث]] مي‌كردند. همچنين او از افرادي چون سيف بن عميره و صالح بن عقبه رواياتي را نقل كرد.<ref> التحرير الطاووسي (شيخ حسن صاحب المعالم)، ص 442؛ معجم رجال الحديث (آيت الله خويی)، ج 71، ص 75.</ref>
+
در کتاب "[[رجال نجاشی (کتاب)|رجال نجاشی]]" درباره طیالسی آمده است: «ابوعبدالله، محمد بن خالد بن عمر طیالسی تمیمی در [[کوفه]] و در منطقه "صحراء جرم" ساکن و دارای تألیفی به نام "کتاب النوادر" بود. ابن نوح به نقل از ابن سفیان و او به نقل از حمید بن زیاد به من خبر داد که محمد بن خالد طیالسی در شب چهارشنبه، سه روز مانده به آخر [[جمادی الثانی]] سال ۲۵۹ در حالی که ۹۷ سال از عمرش گذشته بود، بدرود حیات گفت».<ref> نجاشی، رجال النجاشی، ص ۳۴۰.</ref>
  
 +
[[حسن بن زین الدین عاملی|شیخ حسن صاحب المعالم]] و [[آیت الله خویی]] به نقل از [[شیخ طوسی]]، وی را از اصحاب [[امام کاظم]] علیه‌السلام دانسته‌اند و درباره وی گفته‌اند: «طیالسی تمیمی که وضعیتش چندان روشن نیست از [[شیعیان]] کوفه و از علما و دانشمندان این منطقه بشمار می‌آمد و افرادی چون علی بن حسن بن فضال، سعد بن عبدالله، محمد بن علی بن محبوب، معاویة بن حکیم و حمید بن زیاد از او نقل [[حدیث]] می‌کردند. همچنین او از افرادی چون سیف بن عمیره و صالح بن عقبه روایاتی را نقل کرده است».<ref>حسن عاملی، التحریر الطاووسی، ص ۴۴۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ج ۷۱، ص ۷۵.</ref>
 +
 +
طیالسی از جمله راویان [[زیارت عاشورا]] است و [[شیخ طوسی]] دربارۀ او می‌نویسد: «محمد بن خالد الطیالسی، یکنّى أباعبدالله، روى عنه حمید أصولاً کثیرة».<ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۴۴۱.</ref> این جمله در حق طیالسی، مدح عظیمی است که حداقل حُسن او را ثابت می‌کند.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.
سيد تقى واردى، روز شمار تاريخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی
+
* "محمد طیالسی"، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۷.
 
+
[[رده:محدثان]]
[[رده:وقایع ماه جمادی الثانی]]
+
[[رده: اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
[[رده:سال ۲۵۹ هجری قمری]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۴

«محمد بن خالد بن عمر طیالسی» (۲۵۹-۱۶۲ ق)، از محدثان موثق امامیه و از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) به شمار می‌آید، هرچند از امامان (علیهم‌السّلام) روایت نقل نکرده است.[۱] مى‏ توان گفت طیالسى از روایان مقبول الروایه است؛ زیرا مشایخ بزرگ از او روایت نقل کرده ‏اند.

در کتاب "رجال نجاشی" درباره طیالسی آمده است: «ابوعبدالله، محمد بن خالد بن عمر طیالسی تمیمی در کوفه و در منطقه "صحراء جرم" ساکن و دارای تألیفی به نام "کتاب النوادر" بود. ابن نوح به نقل از ابن سفیان و او به نقل از حمید بن زیاد به من خبر داد که محمد بن خالد طیالسی در شب چهارشنبه، سه روز مانده به آخر جمادی الثانی سال ۲۵۹ در حالی که ۹۷ سال از عمرش گذشته بود، بدرود حیات گفت».[۲]

شیخ حسن صاحب المعالم و آیت الله خویی به نقل از شیخ طوسی، وی را از اصحاب امام کاظم علیه‌السلام دانسته‌اند و درباره وی گفته‌اند: «طیالسی تمیمی که وضعیتش چندان روشن نیست از شیعیان کوفه و از علما و دانشمندان این منطقه بشمار می‌آمد و افرادی چون علی بن حسن بن فضال، سعد بن عبدالله، محمد بن علی بن محبوب، معاویة بن حکیم و حمید بن زیاد از او نقل حدیث می‌کردند. همچنین او از افرادی چون سیف بن عمیره و صالح بن عقبه روایاتی را نقل کرده است».[۳]

طیالسی از جمله راویان زیارت عاشورا است و شیخ طوسی دربارۀ او می‌نویسد: «محمد بن خالد الطیالسی، یکنّى أباعبدالله، روى عنه حمید أصولاً کثیرة».[۴] این جمله در حق طیالسی، مدح عظیمی است که حداقل حُسن او را ثابت می‌کند.

پانویس

  1. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۳۶۰.
  2. نجاشی، رجال النجاشی، ص ۳۴۰.
  3. حسن عاملی، التحریر الطاووسی، ص ۴۴۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ج ۷۱، ص ۷۵.
  4. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص ۴۴۱.

منابع

  • سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد چهارم، ماه جمادی الثانی.
  • "محمد طیالسی"، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۷.