قول (اسامی و اوصاف قرآن)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«قول» یکی از اسامی و صفات قرآن است. «قول» به معنای کلام یا لفظی است که بر زبان می‌آید. آیه 51 سوره قصص می‌فرماید: «وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»؛ ما آیات قرآن را یکی پس از دیگری برای آنان آوردیم؛ شاید متذکر شوند.

علامه طباطبایی در ذیل آیه مذکور می‌فرماید: «توصیل از باب تفعیل مفید تکثیر است و معنای آیه این است که ما نازل کردیم بر آن‌ها قرآن را پی‌درپی؛ یعنی آیه‌ای پس از آیه‌ای و نیز سوره‌ای درپی سوره‌ای دیگر بنابراین، در آیه مذکور کلمه «قول» بر «قرآن» اطلاق شده است.

همچنین آیه 13 سوره طارق می‌فرماید: «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ»؛ این (قرآن) سخنی است که حق را از باطل جدا می‌کند. در این آیه نیز «قول» از اوصاف قرآن شمرده شده است.

علامه طباطبایی می‌فرماید: ضمیر «انه» به قرآن برمی‌گردد؛ بنابراین «قول» وصف قرآن خواهد بود؛ یعنی قرآن کلامی قاطع و روشنگر (حق باطل) است.

منابع