فزونی استرآبادی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

فزونی استرآبادی، محمدهاشم

ملیت: ایرانی
قرن: 11

(ز 1025 ق)، مورخ و شاعر متخلص به فزونى. در استرآباد به دنیا آمد و در آنجا نشو و نما یافت. وى از علماى عصر دولت صفوى است كه در زمان شاه ‌عباس اول (1038-996 ق) مى‌زیست. در ایام جوانى به قصد تجارت به سیر و سفر مى‌پرداخت. در زمان صفدرخان بن میرزا یوسف‌خان رضوى مشهدى حاكم كشیمر به آنجا سفر كرد.

صفدرخان او را در خدمت خود نگاه داشت. بعد از بركنارى صفدرخان همراه وى در 1025 ق به هندوستان رفت، در لاهور از او جدا شد و به دكن رفت. از آثار وى: «بحیره» یا «تاریخ البحیره»، به فارسى در حكایات تاریخى و احوال طبقه وزاء و شگفتی هاى حیوانات و كوهها و چشمه‌ها و رودها و ساختمانها در حدود پنجاه هزار بیت؛ «اللجین الطبریه» یا «البحیره الطبریه» در تاریخ و مناسبت هاى تاریخى؛ «دیوان» شعر؛ «ساقى‌نامه» كه به اسم شاه‌عباس صفوى سرود. در تذكره‌ى «میخانه» نام وى تحت عنوان هاشم‌بیگ آمده است.