فرحة الغری (کتاب)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۵۷ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{مقاله از یک نشریه}} '''منبع:''' ماهنامه كوثر، شماره 37 نوشته سيد غياث الدين، عبدال...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon article.jpg
محتوای فعلی "مقاله‌ یک نشریه" متناسب با این عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: ماهنامه كوثر، شماره 37

نوشته سيد غياث الدين، عبدالكريم بن احمد بن طاووس حلى، متوفاى 693 هجرى.

موضوع

ذكر معجزات و كرامات مرقد امیرالمومنین عليه السلام و ادله اى براى اثبات اين كه قبر آن حضرت در نجف است.

ترتيب مطالب

سيد عبدالكريم كتاب خود را بدين شكل مرتب كرده كه در ابتداى آن دو مقدمه آورده و پس از آن پانزده فصل ذكر نموده است.

مقدمه

مقدمه اول در دليل هاى عقلى است بر اين كه مرقد آن امام عليه السلام در نجف است. مقدمه دوم در مورد علت مخفى شدن قبر آن حضرت است.

ابواب كتاب

- مصنف در كتاب براى روايات هر يك از ائمه اطهار و پیامبر اسلام عليهم السلام يك باب مستقل قرار داده و در آن روايات دال بر اين كه مرقد اميرالمؤمنين عليه السلام در نجف است را جمع نموده است.

- پس از آن در سه باب سخنان زيد بن على و هارون الرشيد و منصور عباسى و عده اى از بنى هاشم و علما را در اين موضوع آورده است.

- در باب پانزدهم نيز معجزات و كرامات مرقد مطهر آن امام بزرگوار را ذكر نموده است.

در چاپ سال 1311 هجرى يك باب به عنوان نوادر معجزات به كتاب افزوده شده كه متن آن را ملا باقر شوشترى از خرائج قطب راوندى آورده ولى در چاپ كنونى موجود نيست.

ترجمه

كتاب فرحة الغري توسط علامه مجلسى متوفاى 1110 هجرى به فارسى ترجمه شده است.

تلخيص

كتاب حاضر يك بار توسط علامه حلى م 726 هجرى تلخيص شده و با نام «الدلائل البرهانية في تصحيح الحضرة الغروية» منتشر شده كه ترتيب مطالب آن نيز مانند كتاب است. تلخيص ديگرى نيز از كتاب فوق با نام «حد الغري» ذكر شده است.

روش نقل

سید ابن طاووس براى اعتبار هر چه بيشتر كتاب، تمام روايات را با ذكر سلسله سند آورده و طريق خودش را نيز به راويان حدیث ذكر كرده است. ترتيب نقل نيز بر اساس روايات هر امام و معصوم است نه بر طبق منابع نقل.

چاپ

كتاب شريف فرحة الغرى در سال 1311 هجرى در ايران چاپ شد و در پايان آن رساله اى آمده كه اثبات مى كند رقيه و زينب، همسران عثمان، دختر پيامبر نبودند بلكه دختران همسران پيامبر بوده اند. البته در چاپ حاضر اين رساله موجود نيست.

چاپ ديگر كتاب در سال 1368 هجرى از نجف اشرف است كه چاپ حاضر در برنامه نيز از همان نسخه عكس بردارى شده است.

پيوندها