سید علاءالدین گلستانه

ميرزا محمد فرزند سيد ابوتراب، مشهور به علاء الدين گلستانه از اعلام معروف مکتب ما در دار العلم اصفهان بود. اين سيد جليل القدر از علمای عامل و فضلای کامل عصر خويش است، در زهد و ورع و تقوی زبان زد عموم گشت، گلستانه در علوم و فنون مختلف مهارت یافت، و با داشتن تمام فضائل اخلاقی، مدارج علمی و عملی کياست و درايت نسبت به مقام دنيوی بی اعتنا بود و با اصرار سلاطين صفوی به مقام صدارت تا آخر عمر در حال امتناع بود و به وظايف دينی به تدريس و تأليف و تربيت فضلا اشتغال داشت. گلستانه ـ نهج البلاغه خيلی غوطه ور بود و سنواتی از عمر شريفش به شرح اين اخ القرآن سپری شد. شرح صغير را بهجة الحدايق و شرح کبير را حدائق نامگذاری کرده و هر دو شرح مزبور به چاپ رسيده است. معظم له همچنين نامه ها و مواعظ اخلاقی حضرت امام ششم عليه السلام را جمع آوری نمود و آن را منهج اليقين نام نهاد، و کتابی نيز در مراثی ائمه اطهار عليه السلام به نام روضة الشهداء به رشته تحرير برد. به نوشته محدث قمی گلستانه از منسوبين نزديک علامه مجلسی رحمة الله عليه (اخ الزوجه) بوده و در سال 1100 یعنی آخر قرن یازدهم در اصفهان وفات نموده است.

منابع

پایگاه شعائر