شیخ خضر نجفی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

خضر بن شلال نجفی یکی از شيوخ بزرگ و اعلام معروف عراق بود. وی از شاگردان مرحوم وحيد بهبهانی و کاشف الغطاء است. در جوانی به مدارج علمی و کمالات معنوی نايل آمد. نجفی عالمی فاضل و محدثی ماهر بود. در عبادت و بندگی و مراتب ايمان و یقين به مدارجی از کمالات انسانی رسيد و به او کراماتی نسبت می دهند. نجفی مربی اخلاق و بيانگر علوم آل محمد بود. در عدالت و تقوی مشهور بود. عابدی زاهد و دانشمندی متذکر بود که علما و فضلا با رغبتی کامل و تمام مردم با حرصی غالب به جماعت او از یکديگر سبقت می گرفتند. بعد از فوت وحيد، گاه سيد بحر العلوم و شيخ جعفر کبير به اتفاق اعلام حوزه خاضعانه به دنبال اين شيخ خالص خدای را سجده نمودند و در اتحاد علما و بقای حوزه ها کوشش فرمودند. محدث قمی به نقل از استاد خود علامه نوری می نويسد: اين شيخ شريف به درس کاشف الغطاء مرتبا حاضر می شد و از مراجع و مدرسين بزرگ عراق بود.

کتابی به نام تحفه غرويه در شرح لمعه نوشت و اثر ديگری به نام ابواب جنان (مزار شيخ) و رساله ای در عمل مقلدينش به رشته تحرير برد و پس از هفتاد سال خدمت به اعلام و حوزه عراق و مردم آن ديار در سال 1255 در خاک نجف اشرف مدفون شد.

منبع:سایت شعائر