شیخ حسین آل عصفور

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

شيخ حسين آل عصفور

حسين بن محمد بن احمد بن ابراهيم معروف به شهيد آل عصفور یکی از علمای بزرگ قرن دوازدهم و سيزدهم هجری بود. شيخ حسين فقيهی متبحر، محدثی ثقه و دانشمندی متفکر، با استعداد و پر حافظه بود. معظم له برادر زادۀ شيخ یوسف بحرينی و دخترزادۀ شيخ سليمان ماخوری است. خاندان اين شهيد به آل عصفور در بحرين و بلاد آنجا معروف بودند و همگان از جد و پدر و اولاد و احفاد (اعمام و بنی اعمام) در رديف اعلام بزرگ بحرين به شمار می روند. شيخ حسين از شاگردان پدر بزرگوارش شيخ محمد و عمويش شيخ یوسف و عموی ديگرش شيخ عبد العلی بود که به علت استعداد و حافظه قوی خود در سايه مطالعه و تحقيق به زودی در رديف اعلام بحرين در آمد و عده ای از فضلا از محضرش به مقام اجتهاد رسيدند. شيخ حسين شهيد تأليفات متعددی دارد که دلالت بر احاطه دانش های فراوان اوست از آن جمله: رواشح پنج مجلد در اصول، سوائح دو مجلد در شرح بدايه، حقايق فاخره در فقه، براهين در فقه، انوار لامع در شرح شرايع، تبيان در تفسير، محاسن اعتقاد، احکام تقيه، نفخه قدسيه، منظومه ای در اصول، منظومه ای در فقه، منظومه ای در نحو، منظومه ای در مراثی ائمه عليه السلام، مفاتيح و شرح دعای کميل و چند جلد کتاب ديگر. مرحوم علامه امينی در شهداء الفضيله شرح مفصلی از مراتب علمی و اخلاقی او بيان می دارد و نام یکایک تمام خاندان آل عصفور (جد اعلای شيخ یوسف) را متذکر است. علامه اضافه می کند: سالی در مسافرت به قطيف در منزل عالم جليل سيد محمد قطيفی کتاب ارزنده ای در علم حديث خيلی مورد توجه اين شهيد بزرگوار قرار می گيرد، از سيد محمد خواست چند هفته ای به او امانت دهد، چون نسخه آن منحصر به فرد بود و خودش بدان احتياج داشت نپذيرفت. مدتی را که در قطيف اقامت داشت. کتاب مذکور را مطالعه نمود و عازم سفر حج شد و سپس مطالعات خود را در سفر به روی کاغذ برد، در مراجعت از مکه معظمه وارد قطيف شد و کتاب را مقابل دوستش سيد محمد قرار داد، او گمان کرد نسخه ای از اين کتاب کمياب را به دست آورده است و با کتاب خويش آن را مطابق یافت. شهيد اظهار داشت اين کتاب را خودم در سفر تدوين نمودم. علمای قطيف از هوش و استعداد و حافظه او انگشت تعجب به دندان گزيدند و آيه فتبارک الله احسن الخالقين را به مصداقش رسيدند. اما افسوس که علامه امينی می نويسد تبهکاری از دشمنان دين در شب 21 شوال 1216 با ضربه ای که ناگهان بر پشت او وارد ساخت به شهادت رسيد و در قريه شاخوره مدفون شد.

منبع:پایگاه شعائر