شفیعای هروی
شفیعای هروی، محمد
قرن: 11
(وف 1081 ق)
خطاط، نقاش، مذهب و شاعر، متخلص به شفیعا مشهور به پیشوا. از سادات حسینى هرات بود و در خط شاگرد فصیحى شاعر است كه در دستگاه مرتضى قلى خان شاملو بود. شفیعا خط نسخ و نستعلیق و شكسته را خوش مى نوشت و خط شكسته را به جایى رساند كه به نام وى، شفیعایى خوانده مى شد و بعدها درویش عبدالمجید این خط را تكمیل كرد و به حد كمال رساند.
وى همچنین در شعر و ادب و نقاشى و تذهیب و استادى بى مانند بود. سفرى به هند كرد و در بازگشت مدتى در اصفهان بسر برد و در دربار شاه عباس دوم خوشنویس مقرر و موظف بود، چنانكه در بعضى قطعات عباسى رقم كرده است. سپس به هرات رفت و در سن هشتاد و پنج سالگى در مشهد درگذشت. قطعاتى با رقم «محمدشفیع الحسینى» دیده شده كه در شیوه ى قدرت همانند خط شفیعا است و تاریخ 1092 و 1116 و 1124 و 1128 دارد و ممكن است كه محمد شفیع الحسینى دیگرى نیز پس از مرگ شفیعا وجود داشته كه درست در خط شفیعایى همسنگ و برابر شفیعا بوده است.
از شفیعا، قطعه اى مانده كه در تاریخ وفات پدر خود سروده و به لوح مزارش، به خط نستعلیق ممتاز مكتوب نموده و رقم «كتبه العبد خادم المساكین محمدشفیع ابن میرحسن الحسینى 1042 ه» دارد.
از دیگر آثار وى: یك قطعه از مرقع، به قلم سه دانگ و نیم دودانگ و كتابت جلى خوش، با رقم: «كتبه العبد المذنب محمدشفیع»؛ یك قعطه به قلم پنج دانگ و كتابت متوسط با رقم: «كتبه الحقیر محمدشفیع الهروى»؛ یك قطعه به قلم نیم دودانگ و نیم دودانگ خوش، با رقم: «مشقه العبد محمدشفیع غفر ذنوبه» و «مشقه العبد محمد شفیع».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص323.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
