سوره نبأ/متن و ترجمه سوره

سوره 78 / النبأ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ / به نام خداوند رحمتگر مهربان

عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿1﴾ / درباره چه چيز از يكديگر مى پرسند.(1)

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿2﴾ / از آن خبر بزرگ.(2)

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿3﴾ / كه درباره آن با هم اختلاف دارند.(3)

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿4﴾ / نه چنان است، بزودى خواهند دانست.(4)

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿5﴾ / باز هم نه چنان است، بزودى خواهند دانست.(5)

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿6﴾ / آيا زمين را گهواره اى نگردانيديم؟(6)

وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿7﴾ / و كوه ها را (چون) ميخ هايى (نگذاشتيم).(7)

وَ خَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿8﴾ / و شما را جفت آفريديم.(8)

وَ جَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿9﴾ / و خواب شما را (مايه) آسايش گردانيديم.(9)

وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿10﴾ / و شب را (براى شما) پوششى قرار داديم.(10)

وَ جَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿11﴾ / و روز را (براى) معاش (شما) نهاديم.(11)

وَ بَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿12﴾ / و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كرديم.(12)

وَ جَعَلْنَا سِرَاجًا وَ هَّاجًا ﴿13﴾ / و چراغى فروزان گذارديم.(13)

وَ أَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿14﴾ / و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم.(14)

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَ نَبَاتًا ﴿15﴾ / تا بدان دانه و گياه برويانيم.(15)

وَ جَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿16﴾ / و باغ هاى در هم پيچيده و انبوه.(16)

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿17﴾ / قطعا وعدگاه (ما با شما) روز داورى است.(17)

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿18﴾ / روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد.(18)

وَ فُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿19﴾ / و آسمان گشوده و درهايى (پديد) شود.(19)

وَ سُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿20﴾ / و كوهها را روان كنند و (چون) سرابى گردند.(20)

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿21﴾ / (آرى) جهنم (از دير باز) كمين گاهى بوده.(21)

لِلْطَّاغِينَ مَآبًا ﴿22﴾ / (كه) براى سركشان بازگشت گاهى است.(22)

لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿23﴾ / روزگارى دراز در آن درنگ كنند.(23)

لَّايَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿24﴾ / در آن جا نه خنكى چشند و نه شربتى.(24)

إِلَّا حَمِيمًا وَ غَسَّاقًا ﴿25﴾ / جز آب جوشان و چركابه اى.(25)

جَزَاء وِفَاقًا ﴿26﴾ / كيفرى مناسب (با جرم آن ها).(26)

إِنَّهُمْ كَانُوا لَايَرْجُونَ حِسَابًا ﴿27﴾ / آنان بودند كه به (روز) حساب اميد نداشتند.(27)

وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿28﴾ / و آيات ما را سخت تكذيب مى كردند.(28)

وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿29﴾ / و حال آن كه هر چيزى را برشمرده (به صورت) كتابى درآورده ايم.(29)

فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿30﴾ / پس بچشيد كه جز عذاب هرگز (چيزى) بر شما نمى افزاييم.(30)

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿31﴾ / مسلما پرهيزگاران را رستگارى است.(31)

حَدَائِقَ وَ أَعْنَابًا ﴿32﴾ / باغچه ها و تاكستان ها.(32)

وَ كَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿33﴾ / و دخترانى هم سال با سينه هاى برجسته.(33)

وَ كَأْسًا دِهَاقًا ﴿34﴾ / و پياله هاى لبالب.(34)

لَّايَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿35﴾ / در آن جا نه بيهوده اى شنوند و نه (يكديگر را) تكذيب (كنند).(35)

جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا ﴿36﴾ / (اين است) پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب.(36)

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَايَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿37﴾ / پروردگار آسمان ها و زمين و آن چه ميان آن دو است. بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست.(37)

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّايَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَ قَالَ صَوَابًا ﴿38﴾ / روزى كه روح و فرشتگان به صف مى ايستند و (مردم) سخن نگويند مگر كسى كه (خداى) رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد.(38)

ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿39﴾ / آن (روز) روز حق است. پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد.(39)

إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَ يَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿40﴾ / ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم. روزى كه آدمى آن چه را با دست خويش پيش فرستاده است، بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم.(40)

---