سوره رعد
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج13، ص: 3
نویسنده: فضل بن حسن طبرسی
ابن عباس و عطا معتقدند كه تمام اين سوره در مكه نازل شده است. كلبى و مقاتل سوره را بجز آخرين آيه آن مكى مى‌دانند؛ آيه اخير، در مدينه، در باره عبد اللَّه بن سلام نازل شده است. سعيد بن جبير گويد: چگونه ممكن است آخرين آيه، در باره عبد اللَّه بن سلام باشد، حال آنكه تمام سوره، در مكه نازل شده است؟ حسن و عكرمه و قتاده گويند: اين سوره- بجز دو آيه آن- در مدينه نازل شده است. دو آيه ديگر در مكه نازل شده که آيه 31 و 32 سوره است.
شماره آيات:
اين سوره، بنا بر نظر شاميان 47 آيه و بنا بر نظر بصريان 45 آيه و بنا بر نظر حجازيان 44 آيه و بنا بر نظر كوفيان 43 آيه است.
فضيلت سوره:
ابى بن كعب، از پيامبر گرامى روايت كرده است كه: هر كس سوره رعد را بخواند، ده حسنه به او داده مي شود كه با تمام ابرهايى كه از آغاز خلقت تا روز قيامت، پديد آمده و مى‌آيد، برابرى خواهد كرد و در روز قيامت از آنهايى است كه به عهد خداوند وفا كرده‌اند.
امام صادق (ع) فرمود:هر كس سوره رعد را زياد بخواند، هرگز دچار صاعقه نخواهد شد و اگر داراى ايمان باشد، بدون حساب وارد بهشت مي شود و مى‌تواند افراد خانواده و دوستان خود را شفاعت كند.
پیوست
