سمیّه بنت خباط: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن 1 رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | سميّه، دختر خباط [خياط] اوّل شهيد در [[اسلام]]، همسر ياسر و مادر عمّار و صحابى جليل القدر است كه بر اثر نيزه ابوجهل به شهادت رسيد.<ref>الطّبقات، ج8، ص207؛ اسدالغابه، ج7، ص152؛ الاصابه، ج8، ص189.</ref> به نقلى آيه 106 [[سوره نحل]](16) درباره وى و برخى ديگر از مسلمانان بى پناه نازل گرديد كه به رغم مجبور ساختن مشركان براى رويگردانى شان از اسلام در برابر آنان مقاومت كرده، بر دين خود ثابت قدم ماندند.<ref>مجمع البيان، ج5-6، ص597؛ تفسير نورالثقلين، ج3، ص90، ح242.</ref> | |
| − | + | برخى مفسّران، نزول آيه 2 [[سوره عنكبوت]](29) را نيز در مورد سميّه و جمعى ديگر از مسلمانان دانسته اند كه پس از [[ايمان]] آوردن به پيامبر صلى الله عليه و آله سخت تحت شكنجه مشركان قرار گرفتند. با نزول اين آيه، اين گونه سختي ها در راه حفظ عقيده، آزمايشى الهى دانسته شد.<ref>الدرالمنثور، ج6، ص450.</ref> | |
| − | |||
| − | برخى مفسّران، نزول آيه 2 عنكبوت (29) را نيز در مورد سميّه و جمعى ديگر از مسلمانان دانسته اند كه پس از ايمان آوردن به پيامبر | ||
| − | |||
| − | |||
| + | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | == منابع == | + | ==منابع== |
| − | + | فرهنگ قرآن، جلد 16، صص 315-314. | |
| − | فرهنگ قرآن، جلد 16، صص 315-314 . | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:زنان نمونه قرن اول]] | [[رده:زنان نمونه قرن اول]] | ||
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۴
سميّه، دختر خباط [خياط] اوّل شهيد در اسلام، همسر ياسر و مادر عمّار و صحابى جليل القدر است كه بر اثر نيزه ابوجهل به شهادت رسيد.[۱] به نقلى آيه 106 سوره نحل(16) درباره وى و برخى ديگر از مسلمانان بى پناه نازل گرديد كه به رغم مجبور ساختن مشركان براى رويگردانى شان از اسلام در برابر آنان مقاومت كرده، بر دين خود ثابت قدم ماندند.[۲]
برخى مفسّران، نزول آيه 2 سوره عنكبوت(29) را نيز در مورد سميّه و جمعى ديگر از مسلمانان دانسته اند كه پس از ايمان آوردن به پيامبر صلى الله عليه و آله سخت تحت شكنجه مشركان قرار گرفتند. با نزول اين آيه، اين گونه سختي ها در راه حفظ عقيده، آزمايشى الهى دانسته شد.[۳]
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 16، صص 315-314.
