سماع (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} ==سماع== یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شي...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته‌ اند بهترين اقسام ‌تحمل [[حديث]] است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ<ref>تقريب نووى.</ref> و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير.
  
==سماع==
+
در اين قسم جايز است ‌سامع بگويد: حدثنا و اخبرنا و انبانا و سمعت فلانا و قال لنا فلان و ذكرلنا فلان<ref>علوم الحديث قطب، ص26.</ref>، منتها بعضى كلمه حدثنا را در مورد شنيدن جمعى از استاد اختصاص داده ‌اند، چنان كه حدثنى را به‌ موردى كه راوى حديث را به تنهايى از استاد شنيده باشد مختص ‌دانسته‌ اند.<ref>ر.ك: الحديث النبوى، ص 150.</ref>
یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته‌ اند بهترين اقسام ‌تحمل حديث است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ <ref> تقريب نووى. </ref> و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير.
 
  
در اين قسم، جايز است ‌سامع بگويد: حدثنا و اخبرنا و انبانا و سمعت فلانا و قال لنا فلان و ذكر لنا فلان<ref>  علوم الحديث قطب، ص 26. </ref>، منتها بعضى كلمه حدثنا را در مورد شنيدن جمعى از استاد اختصاص داده ‌اند، چنان كه حدثنى را به‌ موردى كه راوى حديث را به تنهايى از استاد شنيده باشد مختص ‌دانسته‌ اند. <ref> ر.ك:الحديث النبوى، ص 150. </ref>
+
نيز بعضى لفظ (انبانا) را در مورد اجازه و يا مناوله بكار برده ‌اند.<ref>ر.ك: علوم الحديث‌ حاكم.</ref>
نيز بعضى لفظ (انبانا) را در مورد اجازه و يا مناوله به كار برده ‌اند. <ref> ر.ك:علوم الحديث‌ حاكم. </ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
==منبع==
+
==منابع==
[http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125 با دخل و تصرف]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392
+
* [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 125 با دخل و تصرف]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392.

نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۲۶

یکی از روش های تحمل حدیث، شنيدن و سماع از استاد (شيخ) است كه گفته‌ اند بهترين اقسام ‌تحمل حديث است، چه به خواندن شيخ از روى كتاب باشد و چه از حفظ[۱] و چه به املاء (و ديكته كردن براى نوشتن تلميذ) باشد يا غير.

در اين قسم جايز است ‌سامع بگويد: حدثنا و اخبرنا و انبانا و سمعت فلانا و قال لنا فلان و ذكرلنا فلان[۲]، منتها بعضى كلمه حدثنا را در مورد شنيدن جمعى از استاد اختصاص داده ‌اند، چنان كه حدثنى را به‌ موردى كه راوى حديث را به تنهايى از استاد شنيده باشد مختص ‌دانسته‌ اند.[۳]

نيز بعضى لفظ (انبانا) را در مورد اجازه و يا مناوله بكار برده ‌اند.[۴]

پانویس

  1. تقريب نووى.
  2. علوم الحديث قطب، ص26.
  3. ر.ك: الحديث النبوى، ص 150.
  4. ر.ك: علوم الحديث‌ حاكم.


منابع