سرمد کاشانی
سرمد کاشانی، محمد سعید
قرن: 11
(وف 1070 ق)
شاعر، متخلص به سرمد مشهور به سعیدا. وى از ارامنه و یا یهودیان كاشان بود كه عاقبت به شرف اسلام مشرف شد و به تصوف مایل گشت به درجه ى بالایى در عرفان نایل شد. محمدسعید چندگاهى محضر میر ابوالقاسم فندرسكى و ملاصدراى شیرازى را درك كرد، در خدمت مشایخ به تصفیه‌ى باطن پرداخت، آخرالامر مجذوب شده و به هندوستان رفت.
از آن پس برهنه مى گشت. چنان بود كه هرچه داشت به یغمائیان داد تا آن كه از ستر عورت هم باز ماند. سرمد پس از چندى اقامت در تته به لاهور رفت و سپس به حیدرآباد دكن و از آنجا به دهلى عزیمت كرد و در آن شهر با پسر شاه جهان آشنایى یافت.
لیكن عالمان شرع با او به دشمنى برخاستند و سرمد به فتواى یكى از عالمان بنام ملا عبدالقوى و موافقت فقیهان دیگر به قتل رسید قبرش نزدیك مسجد شاه جهان‌آباد و مزار اهل دل است. از جمله آثارش: «دیوان» شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص219.
