رضی الدین خوانساری
خوانساری، رضی الدین محمد
قرن: 11
وفات: 1113 ق
عالم، فقیه، متكلم و شاعر. برادر كهتر آقا جمال خوانسارى است و هر دو به نام محمد نامیده شده‌اند و هر دو در اصفهان نشو و نما یافتند و هر دو محضر پدر بزرگوارشان، محقق خوانسارى و دایى دانشمندشان، ملا محمدباقر سبزوارى، علم آموختند.
وى قبل از برادرش در جوانى درگذشت. او از كسانى است كه حكم شاه سلطان حسین را در نهى از منكرات امضاء كرد. آقا خلیل اصفهانى قاینى از شاگردان اوست. از آثار وى: «المائده السماویه» یا «الاطعمه والاشربه» كه براى شاه سلیمان صفوى به زبان فارسى تالیف كرد، این كتاب متمم «مشارق الشموس فى شرح الدورس» پدرش آقا حسین خوانسارى است؛ «شرح حدیث البیضه» كه در «كافى» آمده است، در احوال سفرا و كیفیت غیبت به زبان فارسى كه آن را به نام شاه سلطان حسین صفوى نوشت؛ «شرح كتاب الصوم والاعتكاف» از «شرح الدورس».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج2، ص345.
