ذوالمعارج: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} ذوالمعارج از اسم...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود.<ref>الاسماء والصّفات، بيهقى، ج1، ص 161.</ref> معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.<ref>الميزان، ج20، ص7.</ref>  
 
 
ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود. <ref> الاسماء و الصّفات، بيهقى، ج 1، ص 161. </ref> معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود [نردبان] است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است. <ref> الميزان، ج 20، ص 7. </ref>  
 
  
 
در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:
 
در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:
  
1. يعنى خداوند داراى فواضل و برتريهاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبيا و اولياى خود در بهشت عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.
+
# يعنى خداوند داراى فواضل و برتري هاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبياء و اولياى خود در [[بهشت]] عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.
 
+
# منظور از «معارج»، جايگاه عروج [[فرشتگان]] به آسمان است.
2. منظور از «معارج»، جايگاه عروج فرشتگان به آسمان است.
+
# بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.<ref>مجمع البيان، ج 9-10، ص530.</ref>
  
3. بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند. <ref> مجمع البيان، ج 9 - 10، ص 530. </ref>
 
 
 
ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:
 
ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:
  
مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج. معارج (70) 3
+
{{متن قرآن|«مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج»}}. ([[سوره معارج]](70)/ 3)
 
 
== پانویس ==
 
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
 
+
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319.
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319 .
 
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۰۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود.[۱] معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.[۲]

در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:

  1. يعنى خداوند داراى فواضل و برتري هاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبياء و اولياى خود در بهشت عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.
  2. منظور از «معارج»، جايگاه عروج فرشتگان به آسمان است.
  3. بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.[۳]

ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:

«مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج». (سوره معارج(70)/ 3)

پانویس

  1. الاسماء والصّفات، بيهقى، ج1، ص 161.
  2. الميزان، ج20، ص7.
  3. مجمع البيان، ج 9-10، ص530.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319.