خالد بن ولید: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
خالد بن وليد بن مغيره از اشراف قريش و از نقش آفرينان سپاه شرك در [[غزوه بدر]]، اُحُد و خندق و از اسلام آورندگان سال هشتم هجرت بود.<ref>المعارف، ص 267؛ تاريخ الصحابه، ص 85؛ الاستيعاب، ج2، ص11.</ref> | خالد بن وليد بن مغيره از اشراف قريش و از نقش آفرينان سپاه شرك در [[غزوه بدر]]، اُحُد و خندق و از اسلام آورندگان سال هشتم هجرت بود.<ref>المعارف، ص 267؛ تاريخ الصحابه، ص 85؛ الاستيعاب، ج2، ص11.</ref> | ||
| − | برخى مفسران، مقصود از «غمّاً بغَمٍّ» در آيه 153 [[سوره آل عمران]](3) را تسلّط و چيرگى خالد بر سپاه اسلام در نبرد اُحُد دانسته اند. <ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 4، ص 155.</ref> بنا به نقل برخى مفسّران آيه 36 [[سوره زمر]](39) پس از درنگ خالد در اجراى دستور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى نابودى بت مورد پرستش مشركان نازل شد و عدم ترس از غير خدا را گوشزد نمود.<ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج15، ص168؛ مجمع البيان، ج7ـ8، ص778.</ref> | + | برخى مفسران، مقصود از {{متن قرآن|«غمّاً بغَمٍّ»}} در آيه 153 [[سوره آل عمران]](3) را تسلّط و چيرگى خالد بر سپاه اسلام در نبرد اُحُد دانسته اند. <ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 4، ص 155.</ref> بنا به نقل برخى مفسّران آيه 36 [[سوره زمر]](39) پس از درنگ خالد در اجراى دستور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى نابودى بت مورد پرستش مشركان نازل شد و عدم ترس از غير خدا را گوشزد نمود.<ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج15، ص168؛ مجمع البيان، ج7ـ8، ص778.</ref> |
نيز در پى پرسش خالد از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله مبنى بر وصول مطالبات ربوى پدرش از طايفه ثقيف آيه 278 [[سوره بقره]](2) نازل شد و خداوند مردم را به شدت از اين كار نهى كرد.<ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج1، ص 287؛ مجمع البيان، ج1ـ2، ص673؛ اسباب النّزول، واحدى، ص 81.</ref> | نيز در پى پرسش خالد از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله مبنى بر وصول مطالبات ربوى پدرش از طايفه ثقيف آيه 278 [[سوره بقره]](2) نازل شد و خداوند مردم را به شدت از اين كار نهى كرد.<ref>الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج1، ص 287؛ مجمع البيان، ج1ـ2، ص673؛ اسباب النّزول، واحدى، ص 81.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۲
خالد بن وليد بن مغيره از اشراف قريش و از نقش آفرينان سپاه شرك در غزوه بدر، اُحُد و خندق و از اسلام آورندگان سال هشتم هجرت بود.[۱]
برخى مفسران، مقصود از «غمّاً بغَمٍّ» در آيه 153 سوره آل عمران(3) را تسلّط و چيرگى خالد بر سپاه اسلام در نبرد اُحُد دانسته اند. [۲] بنا به نقل برخى مفسّران آيه 36 سوره زمر(39) پس از درنگ خالد در اجراى دستور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله براى نابودى بت مورد پرستش مشركان نازل شد و عدم ترس از غير خدا را گوشزد نمود.[۳]
نيز در پى پرسش خالد از رسول خدا صلى الله عليه و آله مبنى بر وصول مطالبات ربوى پدرش از طايفه ثقيف آيه 278 سوره بقره(2) نازل شد و خداوند مردم را به شدت از اين كار نهى كرد.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 268.
