حسین بن احمد براقی

محتویات

۱ تحصیلات
۲ تالیفات
۳ وفات
۴ مدفن
۵ منابع

تحصیلات

حسین بن احمد براقی متولد 1261 ه.ق است. او از دوران کودکی نزد دانشمندان و ادیبان به تحصیل پرداخت و در جوانی به سلک اهل علم درآمد. به تاریخ به ویژه تاریخ عراق سخت دلبسته بود و برای آگاهی از حوادث تاریخی و نیز کسب اطلاعات با استادان و آگاهان الفت و مراوده داشت.

همچنین به مطالعه کتب تاریخی اهتمام بسیار می ورزید. بسیاری از کتاب ها را استنساخ می کرد و نسخه های خطی بعضی از کتاب های نایاب که به خط او نوشته شده تا این اواخر در کتابخانه های نجف موجود بوده است. براقی زبان فارسی را نیک می دانست و از کتب فارسی درباره تاریخ عراق مطلب جمع می کرد.

تالیفات

تألیفات براقی حدود هشتاد اثر و بیشتر در تاریخ و رجالاست. مهمترین تألیف براقی تاريخ الكوفة و بعضی دیگر از آثار او عبارت اند از: بهجة المؤمنین فی احوال الاوّلین والاخرین، در تاریخ از ابتدا تا زمان مؤلف در چهار مجلد/ قلائد الدّر والمرجان فیما جری فی السنین من طوارق الحدثان در تاریخ/ براقیّة السّیرة فی تحدیرالحیرة در تاریخ حیره و آثار قدیم عراق/السیرة البراقیّة فی رد صاحب النفحة العنبریّة در علم انساب/ کتاب القریش و احوالهم/ اکبر المقال فی مشاهیر الرجال/ السِرّ المکنون فی الغائب المصون/ تغییر الاحکام فیمَن عَبَدَالاصنام/ النّخبة الجلیّه فی احوال الوهّابیّة در باب تاریخ پیدایش وهابیت و رخدادهای مربوط به آنان در عراق.