حارث بن زمعه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} از مشركان و دشمنا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
از مشركان و دشمنان [[پيامبر اسلام]] صلى الله عليه و آله بود كه در [[غزوه بدر]] به دست عمار بن‌ ياسر به هلاكت رسيد.<ref>السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌709‌؛ المحبّر، ص‌102.</ref> برخى مفسران، آيه 97 [[سوره نساء]](4) را درباره وى و شمارى از مشركان دانسته‌اند كه [[فرشتگان]]، آنان را به‌ جهت سرباز زدن از هجرت و مفتون شدن به دست مشركان سرزنش كرده‌اند.<ref>مفحمات الاقران، ص‌75‌؛ السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌641‌.</ref>
  
از مشركان و دشمنان پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) بود كه در [[غزوه بدر]] به دست عماربن‌ياسر به هلاكت رسيد. <ref> السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌709‌؛ المحبّر، ص‌102. </ref> برخى مفسّران، آيه 97 نساء(4) را درباره وى و شمارى از مشركان دانسته‌اند كه فرشتگان، آنان را به‌جهت سرباز زدن از هجرت و مفتون شدن به دست مشركان سرزنش كرده‌اند. <ref> مفحمات الاقران، ص‌75‌؛ السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌641‌. </ref>
+
همچنين از وى در شأن نزول آيه 49 [[سوره انفال]](8) ياد شده كه مسلمانان را به غرور و فريب خوردن از پيامبر صلى الله عليه و آله متّهم كرد.<ref> مجمع‌البيان، ج‌3‌-‌4، ص‌846‌‌؛ مفحمات الاقران، ص‌101.</ref>
 
 
همچنين از وى در شأن نزول آيه 49 انفال(8) ياد شده كه مسلمانان را به غرور و فريب خوردن از پيامبر(صلى الله عليه وآله) متّهم كرد. <ref> مجمع‌البيان، ج‌3‌-‌4، ص‌846‌‌؛ مفحمات الاقران، ص‌101. </ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
* فرهنگ قرآن، ج10.
فرهنگ قرآن، ج 10.
 
  
 
[[رده:دشمنان پیامبر]]
 
[[رده:دشمنان پیامبر]]
 
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]
 
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]]

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از مشركان و دشمنان پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بود كه در غزوه بدر به دست عمار بن‌ ياسر به هلاكت رسيد.[۱] برخى مفسران، آيه 97 سوره نساء(4) را درباره وى و شمارى از مشركان دانسته‌اند كه فرشتگان، آنان را به‌ جهت سرباز زدن از هجرت و مفتون شدن به دست مشركان سرزنش كرده‌اند.[۲]

همچنين از وى در شأن نزول آيه 49 سوره انفال(8) ياد شده كه مسلمانان را به غرور و فريب خوردن از پيامبر صلى الله عليه و آله متّهم كرد.[۳]

پانویس

  1. السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌709‌؛ المحبّر، ص‌102.
  2. مفحمات الاقران، ص‌75‌؛ السيرة النبويه، ابن‌هشام، ج‌2، ص‌641‌.
  3. مجمع‌البيان، ج‌3‌-‌4، ص‌846‌‌؛ مفحمات الاقران، ص‌101.


منابع

  • فرهنگ قرآن، ج10.