توّاب (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


توّاب، از اسما و صفات ويژه خداوند[۱] و به معناى رجوع‌كننده به بنده‌اش با فضل و رحمت خويش است، هر گاه بنده‌اش به طاعت او بازگردد و از گناهش پشيمان شود و هر اندازه توبه بنده تكرار شود، پذيرش او تكرار مى‌شود.[۲]

  • «...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/37)
  • «...اِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/54)
  • «...اِنَّكَ اَنتَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/128)
  • «...و اَنَا التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره بقره(2)‌/ 160)
  • «...اِنَّ اللّهَ كَانَ تَوّابـًا رَحيما». (سوره نساء(4)‌/16)
  • «...لَوَجَدوا اللّهَ تَوّابـًا رَحيمـا». (سوره نساء(4)‌/64)
  • «...واَنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره توبه(9)‌/104)
  • «...اِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيم». (سوره توبه(9)‌/118)
  • «...واَنَّ اللّهَ تَوّابٌ حَكيم». (سوره نور(24)‌/10)
  • «...اِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيم». (سوره حجرات(49)‌/12)
  • «...اِنَّهُ كانَ تَوّابا». (سوره نصر(110)‌/3)

پانویس

  1. التّبيان، ج‌1، ص‌172.
  2. الأسماء والصّفات، بيهقى، ص‌78.


منابع

فرهنگ قرآن، ج9.