توسل به اهل بیت علیهم السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم‌السلام به خصوص [[امام زمان]] عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب<ref> كشف الغطاء، ج3، ص500. </ref> و مورد توصیه قرآن كریم است.<ref> سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189. </ref>  
 
توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم‌السلام به خصوص [[امام زمان]] عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب<ref> كشف الغطاء، ج3، ص500. </ref> و مورد توصیه قرآن كریم است.<ref> سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189. </ref>  
  
در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه «وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ»<ref> سوره مائده/ 35. </ref> ما هستیم<ref> دلائل الإمامة/ 114. </ref> و ماییم «ابواب» خداوند<ref> تفسیر عیاشى، ج1، ص86. </ref> و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده<ref> [[سوره اعراف]]/ 180؛ [[سوره اسراء]]/ 110. </ref> او را بدان‌ها بخوانند.<ref> تفسیر عیاشى ج2، ص42.</ref>  
+
در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه {{متن قرآن|«وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ»}}<ref> سوره مائده/ 35. </ref> ما هستیم<ref> دلائل الإمامة/ 114. </ref> و ماییم «ابواب» خداوند<ref> تفسیر عیاشى، ج1، ص86. </ref> و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده<ref> [[سوره اعراف]]/ 180؛ [[سوره اسراء]]/ 110. </ref> او را بدان‌ها بخوانند.<ref> تفسیر عیاشى ج2، ص42.</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۰۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه در قرآن كریم بدان امر شده است.[۱] وسیله، چیزى است كه متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مى‌یابد.

انواع وسیله:

آنچه كه موجب تقرب بنده به خداوند گردد - كه در قرآن‌ از آن به «باب» نیز تعبیر شده است «و أتوا البیوت من أبوابها»[۲] - وسیله شمرده مى‌شود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهى، معصومان علیهم‌السلام، عالمان ربّانى، مؤمنان كامل و آنچه نزد خداوند داراى قداست و عظمت است مانند قرآن كریم و تربت سیدالشهدا علیه‌السلام.[۳]

حكم:

توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به رسول خدا صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم‌السلام به خصوص امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب[۴] و مورد توصیه قرآن كریم است.[۵]

در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه «وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ»[۶] ما هستیم[۷] و ماییم «ابواب» خداوند[۸] و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده[۹] او را بدان‌ها بخوانند.[۱۰]

پانویس

  1. سوره مائده/ 35.
  2. سوره بقره/ 189.
  3. تفسیر الصافى، ج2، ص33.
  4. كشف الغطاء، ج3، ص500.
  5. سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189.
  6. سوره مائده/ 35.
  7. دلائل الإمامة/ 114.
  8. تفسیر عیاشى، ج1، ص86.
  9. سوره اعراف/ 180؛ سوره اسراء/ 110.
  10. تفسیر عیاشى ج2، ص42.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌2، ص 663.