توسل به اهل بیت علیهم السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ''''توسّل:''' وسیله جستن. توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه...' ایجاد کرد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه در [[قرآن كریم]] بدان امر شده است.<ref> [[سوره مائده]]/ 35. </ref> وسیله، چیزى است كه متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مى‌یابد. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه در [[قرآن كریم]] بدان امر شده است.<ref> [[سوره مائده]]/ 35. </ref> وسیله، چیزى است كه متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مى‌یابد | ||
'''انواع وسیله:''' | '''انواع وسیله:''' | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۳: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ||
| + | ==منابع== | ||
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 2، ص 663 | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 2، ص 663 | ||
| + | |||
| + | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
| + | [[رده:اعتقادات]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۴۹
توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرب به خداوند متعال كه در قرآن كریم بدان امر شده است.[۱] وسیله، چیزى است كه متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مى‌یابد.
انواع وسیله:
آنچه كه موجب تقرب بنده به خداوند گردد - كه در قرآن از آن به «باب» نیز تعبیر شده است «و أتوا البیوت من أبوابها»[۲] - وسیله شمرده مى‌شود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهى، معصومان علیهم‌السلام، عالمان ربّانى، مؤمنان كامل و آنچه نزد خداوند داراى قداست و عظمت است مانند قرآن كریم و تربت سیدالشهدا علیه‌السلام.[۳]
حكم:
توسل به آنچه كه از نظر شرع یا عقل موجب تقرب به خداوند مى‌گردد - به ویژه توسل به رسول خدا صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم‌السلام به خصوص امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف - امرى مطلوب و مستحب[۴] و مورد توصیه قرآن كریم است.[۵]
در روایات رسیده از ائمه علیهم‌السلام آمده است: مراد از «وسیله» در آیه شریفه «وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ»[۶] ما هستیم[۷] و ماییم «ابواب» خداوند[۸] و ماییم اسماء حسناى الهى كه خداوند به بندگانش امر كرده[۹] او را بدان‌ها بخوانند.[۱۰]
پانویس
- ↑ سوره مائده/ 35.
- ↑ سوره بقره/ 189.
- ↑ تفسیر الصافى، ج2، ص33.
- ↑ كشف الغطاء، ج3، ص500.
- ↑ سوره مائده/ 35؛ سوره بقره/ 189.
- ↑ سوره مائده/ 35.
- ↑ دلائل الإمامة/ 114.
- ↑ تفسیر عیاشى، ج1، ص86.
- ↑ سوره اعراف/ 180؛ سوره اسراء/ 110.
- ↑ تفسیر عیاشى ج2، ص42.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 2، ص 663
