تحیّات
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
كلمات ويژه در تشهّد آخر نماز.
در روايتى از امام صادق عليه السّلام در تشهّد آخر نماز، ذكرى كه به تحيات معروف مى‌باشد بدين صورت آمده است: »التَّحِياتُ لِلَّهِ وَالصَّلَواتُ الطّاهِراتُ الطَّيّباتُ الزّاكِياتُ الغَادِياتُ الرّائِحاتُ السّابِغاتُ النّاعِماتُ لِلَّهِ... .«1 از اين عنوان در باب صلات ياد شده است.
از ذكرهاى مستحب در تشهّد پيش از سلام نماز، ذكر تحيات است كه بعد از شهادتين گفته مى‌شود.2
1. وسائل الشيعة 2 394 - 393 /6. نهاية الإحكام 502 /1 ؛ جامع المقاصد 321 /2 .
تحيّت
تَحيَّت: سلام كردن/ هر نوع تحيّت.
تحيّت در لغت به معناى دعا براى حيات و بقاى كسى است. سپس استعمال آن در آنچه تحيّت بدان تحقّق مى‌يابد مانند سلام كردن و غير آن، رايج شده، و در شرع در معناى خاص يعنى گفتن »سَلامٌ عَلَيكُم« به كار رفته است.
منبع
- فرهنگ فقه مطابق مذهبَ اهل بیت علیهم السلام ،ج۲، ص ۳۸۶ ،در دسترس درمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
