تحیّات

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۰ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«تحیات» از ذکرهاى مستحب در تشهّد پیش از سلام نماز است که بعد از شهادتین گفته مى‌شود.[۱]

در روایتى از امام صادق علیه السّلام در تشهّد آخر نماز، ذکرى که به «تحیات» معروف مى‌باشد بدین صورت آمده است: «التَّحِیاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَواتُ الطّاهِراتُ الطَّیباتُ الزّاکیاتُ الغَادِیاتُ الرّائِحاتُ السّابِغاتُ النّاعِماتُ لِلَّهِ، ما طاب و صلح و خلص و زکی فللّه، أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شریک له، و أشهد أنّ محمداً عبده و رسوله، أرسله بالهدى و دین الحق، بشیراً و نذیراً بین یدی الساعة، أشهد أنّ الله نعمَ الربّ، و أنّ محمداً نعمَ الرسول».[۲]

پانویس

  1. نهایة الإحکام، ۱/ ۵۰۲؛ جامع المقاصد، ۲/ ۳۲۱.
  2. الحدائق‌الناضرة، ۹/ ۶۸؛ مستمسک العروة، ۶/ ۵۶۵.

منابع