بدخشی سمرقندی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(منابع)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
+
'''محمد بدخشی سمرقندی''' (زنده به سال ۸۹۰ ق)، عارف و شاعر قرن ۹ قمری و [[ملک الشعرا|ملک‌الشعرای]] میرزا الغ‌بیگ‌ تیمور (حک: ۸۵۰ـ۸۵۳) بود. همچنین گفته شده از شاعران دربار [[سلطان حسین بایقرا]] و از نزدیکان بابر بود.
  
'''''بدخشی سمرقندی، محمد، حمید'''''
+
بدخشى در قریه‌ى اشکمیش از توابع قندهار متولد شد و در سمرقند نشو و نما یافت و در هرات تحصیل دانش کرد. وى سى سال در ملازمت امیر علی شیرنوایى (متوفی‌ ۹۰۶) زیست. کمال‌الدین شاه حسین کامى اوبهى، از کودکى شاگرد وى بود و خود شاگرد میرحسین معمائى بود.
  
قرن: 9
+
دولتشاه‌ سمرقندی‌، خواندمیر و آذربیگدلی‌ گفته‌اند که‌ بدخشی سرآمد شاعران‌ سمرقند بود، و الغ‌بیگ‌ و درباریانش‌ به‌ او التفات‌ بسیار داشتند و به ویژه‌ [[قصیده|قصایدش‌]] را می‌ستودند؛ اما هیچ‌ یک‌ نام‌ و مشخصات‌ یا سال‌ مرگش‌ را ذکر نکرده‌اند.
  
(زنده به سال 890 ق)
+
بدخشى بیشتر به معما رغبت داشت و چند رساله در معما دارد. «[[دیوان (شعر)|دیوان]]» شعرى نیز از وى باقى مانده است.
  
عارف و شاعر. وى در قریه‌ى اشكمیش از توابع قندهار متولد شد و در سمرقند نشو و نما یافت. در هرات تحصیل دانش كرد. بدخشى از شاعران دربار سلطان حسین بایقرا و از نزدیكان بابر بود. سى سال در ملازمت امیر علی شیرنوایى زیست. كمال‌الدین شاه حسین كامى اوبهى، از كودكى شاگرد وى بود و خود شاگرد میرحسین معمائى بود. بدخشى بیشتر به معما رغبت داشت و چند رساله در معما دارد. «دیوان» شعرى نیز از وى باقى مانده است.
+
==منابع==
  
==منابع==
+
*"بدخشی سمرقندی"، [https://rch.ac.ir/article/Details/6099 دانشنامه جهان اسلام].
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج2، ص28.
+
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۲۸.
  
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن نهم]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن نهم]]
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:عارفان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۷

محمد بدخشی سمرقندی (زنده به سال ۸۹۰ ق)، عارف و شاعر قرن ۹ قمری و ملک‌الشعرای میرزا الغ‌بیگ‌ تیمور (حک: ۸۵۰ـ۸۵۳) بود. همچنین گفته شده از شاعران دربار سلطان حسین بایقرا و از نزدیکان بابر بود.

بدخشى در قریه‌ى اشکمیش از توابع قندهار متولد شد و در سمرقند نشو و نما یافت و در هرات تحصیل دانش کرد. وى سى سال در ملازمت امیر علی شیرنوایى (متوفی‌ ۹۰۶) زیست. کمال‌الدین شاه حسین کامى اوبهى، از کودکى شاگرد وى بود و خود شاگرد میرحسین معمائى بود.

دولتشاه‌ سمرقندی‌، خواندمیر و آذربیگدلی‌ گفته‌اند که‌ بدخشی سرآمد شاعران‌ سمرقند بود، و الغ‌بیگ‌ و درباریانش‌ به‌ او التفات‌ بسیار داشتند و به ویژه‌ قصایدش‌ را می‌ستودند؛ اما هیچ‌ یک‌ نام‌ و مشخصات‌ یا سال‌ مرگش‌ را ذکر نکرده‌اند.

بدخشى بیشتر به معما رغبت داشت و چند رساله در معما دارد. «دیوان» شعرى نیز از وى باقى مانده است.

منابع