ابوالفرج اصفهانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 +
علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى(284-356ه.ق)، مورخ، محدث، شاعر توانا در قرن چهارم هجری است. اثری که  نام وی را در اذهان جاودانه کرد، کتاب «مقاتل الطالبین» است.
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
 
|نام شخصیت =  
 
|نام شخصیت =  
 
|نام کامل = علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانی
 
|نام کامل = علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانی
 +
|تصویر= [[پپرونده:AbualFaraj-isfahani.jpg]]
 
|زادروز =  284  قمری
 
|زادروز =  284  قمری
 
|زادگاه =  اصفهان
 
|زادگاه =  اصفهان
سطر ۱۰: سطر ۱۲:
 
|آثار =الاغانى، الاماء الشواعر،  الدیارات،  مقاتل الطالبین، اعیان الفرس، آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب
 
|آثار =الاغانى، الاماء الشواعر،  الدیارات،  مقاتل الطالبین، اعیان الفرس، آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب
 
}}
 
}}
 
علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى(284-356ه.ق)، مورخ، محدث، شاعر توانا در قرن چهارم هجری است. اثری که  نام وی را در اذهان جاودانه کرد، کتاب «مقاتل الطالبین» است.
 
 
 
==ولادت==
 
==ولادت==
 
علی بن حسین بن محمد ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى در  سال 284 قمری در اصفهان متولد شد و در بغداد رشد و نمو یافت.
 
علی بن حسین بن محمد ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى در  سال 284 قمری در اصفهان متولد شد و در بغداد رشد و نمو یافت.

نسخهٔ ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۴۰

علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى(284-356ه.ق)، مورخ، محدث، شاعر توانا در قرن چهارم هجری است. اثری که نام وی را در اذهان جاودانه کرد، کتاب «مقاتل الطالبین» است.

پپرونده:AbualFaraj-isfahani.jpg
نام کامل علی بن حسین ابن هیثم ابوالفرج اصفهانی
زادروز 284 قمری
زادگاه اصفهان
وفات 356 قمری
مدفن بغداد

Line.png

اساتید

ابن دَرَید، ابن انباری، محمد بن جریر طبری، علی بن عباس بجلی و محمد بن جعفر قتات


آثار

الاغانى، الاماء الشواعر، الدیارات، مقاتل الطالبین، اعیان الفرس، آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب

ولادت

علی بن حسین بن محمد ابن هیثم ابوالفرج اصفهانى در سال 284 قمری در اصفهان متولد شد و در بغداد رشد و نمو یافت.


تحصیلات

ابوالفرج اصفهانی نزد ابن دُرَید و ابن انباری و محمد بن جریر طبری تحصیل کرد. وی از علی بن عباس بجلی و محمد بن جعفر قتات و ابوبکر بن دُرید و نفطویه حدیث شنید.

دارقطنى و ابراهیم بن احمد طبرى و ابوالفتح بن ابى‌ الفوارس از وى حدیث روایت كرده‌‌اند. ابوالفرج در ادبیات، نحو، لغت، تاریخ، سیر، انساب، طب، نجوم و حدیث متبحر بود و شعر را نیكو مى‌ گفت.

مذهب

ابوالفرج اصفهانی با اینکه نسب اموی داشت، شیعی زیدی بود و این را از عجایب شمرده‌اند.

تالیفات

مهمترین اثرش كه او را جاودانه ساخته، كتاب «الاغانى» است كه رجال قرن چهارم، مانند صاحب بن عباد و عضدالدوله‌ى دیلمى به آن توجه بسیار داشتند و گفته ‌اند كه عضدالدوله این كتاب را از خود در سفر و حضر دور نمى ‌داشت. از دیگر آثار وى: «الاماء الشواعر»؛ «الدیارات»؛ «مقاتل الطالبین»؛ «اعیان الفرس»؛ «آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب»؛ «اخبار جحظة البرمكى»، «اخبار الطفیلیین»؛ «اشعار الاماء والممالیك»؛ «جمهرة النسب»؛ «دعوة التجار»؛ «كتاب التنزیل فى امیرالمؤمنین علیه السلام»؛ «كتاب الخمارین والخمارات»؛ «كتاب الغلمان المغنین»؛ «مجرد الاغانى» و «دیوان» شعر.

وفات

وی در سال 356 قمری در بغداد درگذشت و همان جا دفن شد.

منابع