ابوالبرکات کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
و سپس در [[بغداد]] از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت <ref name=":1">الأنساب، سمعاني، ج6، ص: 366</ref> و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علان و ديگران استفاده نمود.<ref name=":1" /> | و سپس در [[بغداد]] از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت <ref name=":1">الأنساب، سمعاني، ج6، ص: 366</ref> و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علان و ديگران استفاده نمود.<ref name=":1" /> | ||
| − | اغلب مورخين او را | + | اغلب مورخين او را شيعه می دانند ولى برخى او را زيدى مذهب خوانند<ref name=":1" />. او از مشايخ عمادالدين طبرى است. |
| + | |||
| + | او در سال 539 در گذشت<ref name=":2">الوافي بالوفيات، ج22، ص: 412</ref> | ||
| + | |||
| + | در حالات او نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود <ref name=":2" /> | ||
از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه) | از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه) | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۷: | ||
*هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق1412 / م1992. | *هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق1412 / م1992. | ||
*أبو سعد عبد الكريم بن محمد بن منصور التميمي السمعاني، الأنساب، سمعاني - حيدر آباد، چاپ: اول، 1382 ق. | *أبو سعد عبد الكريم بن محمد بن منصور التميمي السمعاني، الأنساب، سمعاني - حيدر آباد، چاپ: اول، 1382 ق. | ||
| + | *صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق. | ||
[[رده:علمای قرن پنجم]] | [[رده:علمای قرن پنجم]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۶
عمر فرزند ابراهيم بن محمد بن محمد از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در كوفه بوده.[۱] ابوالبرکات کوفی در سال 455 ق به سرزمین شام سفر کرد و مدتی در دمشق زندگی کرد و سپس به حلب رفت و در آنجا کتاب «الایضاح» ابو علی فارسی را آموخت. [۱]
و سپس در بغداد از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت [۲] و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علان و ديگران استفاده نمود.[۲]
اغلب مورخين او را شيعه می دانند ولى برخى او را زيدى مذهب خوانند[۲]. او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
او در سال 539 در گذشت[۳]
در حالات او نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود [۳]
از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه)
پانویس
منابع
- هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق1412 / م1992.
- أبو سعد عبد الكريم بن محمد بن منصور التميمي السمعاني، الأنساب، سمعاني - حيدر آباد، چاپ: اول، 1382 ق.
- صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق.
