ابوالبرکات کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}}
  
عمر فرزند ابراهيم بن محمد بن محمد از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در [[كوفه]] بوده. در سال 455 ق به [[شام]] و حلب رفت و نحو را از ابوالقاسم زيد بن على فارسى آموخت و سپس در [[بغداد]] از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علاء و ديگران استفاده نمود. او از مشايخ كوفه بود و در محله سبيع سكونت داشت. اغلب مورخين او را شيعى دانند ولى برخى او را زيدى خوانند. او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
+
عمر فرزند ابراهيم بن محمد بن محمد از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در [[كوفه]] بوده.<ref name=":0">أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21</ref> ابوالبرکات کوفی در سال 455 ق به سرزمین [[شام]] سفر کرد و مدتی در دمشق زندگی کرد و سپس به حلب رفت و در آنجا کتاب «الایضاح» ابو علی فارسی را آموخت. <ref name=":0" />
 +
 
 +
و سپس در [[بغداد]] از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علاء و ديگران استفاده نمود. او از مشايخ كوفه بود و در محله سبيع سكونت داشت. اغلب مورخين او را شيعى دانند ولى برخى او را زيدى خوانند. او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
  
 
از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه)
 
از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه)
  
 +
== پانویس ==
 +
<br />
 
==منابع==
 
==منابع==
سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.
+
 
 +
* هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق‏1412 / م‏1992.
  
 
[[رده:علمای قرن پنجم]]
 
[[رده:علمای قرن پنجم]]

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


عمر فرزند ابراهيم بن محمد بن محمد از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در كوفه بوده.[۱] ابوالبرکات کوفی در سال 455 ق به سرزمین شام سفر کرد و مدتی در دمشق زندگی کرد و سپس به حلب رفت و در آنجا کتاب «الایضاح» ابو علی فارسی را آموخت. [۱]

و سپس در بغداد از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت و در كوفه از محضر ابوالفرج محمد بن علاء و ديگران استفاده نمود. او از مشايخ كوفه بود و در محله سبيع سكونت داشت. اغلب مورخين او را شيعى دانند ولى برخى او را زيدى خوانند. او از مشايخ عمادالدين طبرى است.

از جمله تاليفات او شرح اللمع است. (اعيان الشيعه)

پانویس


منابع

  • هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق‏1412 / م‏1992.
  • ۱٫۰ ۱٫۱ أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21