ابوالبختری (طائی)

این صفحه مدخلی از فرهنگ معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سعيد يا سعد بن فيروز طائى (بالولاء) يا سعد بن عمران (م 82 ق) به روايت شيخ ابوجعفر طوسى در رجال و علامه حلى در خلاصه از خواص اصحاب امیرالمومنین علی علیه السلام و از مردم يمن بود كه در كوفه اقامت داشت.

بعضى عمران را نام پدر فيروز دانسته اند. او از فقها و محدثين شيعه و از تابعين و مردى ثقه و مقبول القول بود ولى مستقيماً حديثى از حضرت علیه السلام نشنيده است.

حبيب بن ابى ثابت، روايت كرده است كه من و سعيد بن جبير و ابوالبخترى با هم بوديم ولى ابوالبخترى از ما عالمتر و فقيهتر بود. محدثين اهل سنت در تشيع او اتفاق دارند معذلك احاديث او را معتبر مى شمارند. ابوالبخترى مردى مجاهد بود.

در قيام محمد بن اشعث عليه حجاج بن يوسف ثقفى با او همراه شد و در دسته قاريان قرآن جهاد مى كرد. قاريان خواستند او را به امارت برگزينند ولى نپذيرفت و گفت: من از موالى هستم و بهتر است سردارى از نژاد عرب را به اين سمت انتخاب كنيد و ايشان جهم بن زجر خثعمى را امير خود ساختند. ابوالبخترى در واقعه «جماجم» به زخم نيزه يكى از سپاهيان حجاج به شهادت رسيد. (دائرةالمعارف تشيع)

منابع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.