آیه کتمان
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 159 سوره بقره/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛<ref> كفاية الاصول، ص 299.</ref> زير...' ایجاد کرد)
-
آيه 159 سوره بقره/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛[۱] زيرا خداوند در اين آيه، كتمان‌كنندگان آيات الهى و وسايل هدايت را لعنت مى‌كند:
«إِنَّ الّذينَ يَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَيِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَيّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ و يَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».
به گفته بيش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آيه گروهى از دانشمندان يهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن صوريا و زيد بن تابوه است كه موضوع نبوت پيغمبر صلى الله عليه و آله را با اين كه در تورات و انجيل وارد شده، كتمان مى‌كردند.[۲] گروهى از اصوليان، به اين آيه بر حجيت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذيرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 396
