آیه کتمان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 159 سوره بقره/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299.</ref> زير...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه كتمان===
  
آيه 159 [[سوره بقره]]/2 را «آيه كتمان» ناميده‌اند؛<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299.</ref> زيرا خداوند در اين آيه، كتمان‌كنندگان آيات الهى و وسايل هدايت را لعنت مى‌كند:
+
آیه 159 [[سوره بقره]]/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛<ref> كفایة الاصول، ص‌ 299.</ref> زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:
  
'''''«إِنَّ الّذينَ يَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَيِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَيّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ يَلعَنُهُمُ اللّهُ و يَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».'''''
+
'''''«إِنَّ الّذینَ یَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَیِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَیّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ و یَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».'''''
  
به گفته بيش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آيه گروهى از دانشمندان يهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوريا و زيد بن تابوه است كه موضوع نبوت پيغمبر صلى الله عليه و آله را با اين ‌كه در [[تورات]] و [[انجيل]] وارد شده، كتمان مى‌كردند.<ref> مجمع البيان، ج‌ 1، ص‌ 441.</ref> گروهى از اصوليان، به اين آيه بر حجيت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذيرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.<ref> كفاية الاصول، ص‌ 299 و 300.</ref>
+
به گفته بیش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این ‌كه در [[تورات]] و [[انجیل]] وارد شده، كتمان مى‌كردند.<ref> مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 441.</ref> گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.<ref> كفایة الاصول، ص‌ 299 و 300.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 396
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 396

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۵

آیه كتمان

آیه 159 سوره بقره/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛[۱] زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:

«إِنَّ الّذینَ یَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَیِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَیّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ و یَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».

به گفته بیش‌تر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن ‌صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این ‌كه در تورات و انجیل وارد شده، كتمان مى‌كردند.[۲] گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.[۳]

پانویس

  1. كفایة الاصول، ص‌ 299.
  2. مجمع البیان، ج‌ 1، ص‌ 441.
  3. كفایة الاصول، ص‌ 299 و 300.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 396