آیه صفح

مادّه صفح به معناى بخشیدن با صیغه «اصفحوا» در آیه 109 سوره بقره/2 آمده است؛ از این ‌رو برخى به این آیه «آیه صفح» گفته‌اند:

وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّاراً حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

[2–109] (مشاهده آیه در سوره)

در این آیه و آیه 14 سوره جاثیه/ 45 سفارش شده است كه مؤمنان از بدى‌هاى اهل كتاب و كافران چشم بپوشند تا زمینه پیروزى مسلمانان فراهم آید. به نظر برخى، مقصود از امر خدا، فرمان جهاد و جنگ با كافران است و این دو آیه با آیه سیف (سوره توبه/ 9،5) كه فرمان جنگ با آنان را صادر كرده، نسخ شده است.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 390