آیه استواء

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۹ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 5 سوره طه/ 20 را «آيه استواء» ناميده اند.<ref> سير اعلام النبلاء، ج 18، ص 474؛ ف...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 5 سوره طه/ 20 را «آيه استواء» ناميده اند.[۱]

«الرّحمنُ عَلى العَرشِ اسْتَوى ». مفسران در معناى استواى خداوند و عرش به تفصيل سخن گفته اند؛ ولى بسيارى از آنان اين آيه را كنايه از تسلط پروردگار و احاطه كامل او به جهان آفرينش دانسته اند.[۲]

اين آيه را از آيات متشابه قرآن نيز برشمرده اند.[۳]

پانویس

  1. سير اعلام النبلاء، ج 18، ص 474؛ فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامى، ج 2، ص 277.
  2. روض الجنان، ج 13، ص 136؛ مجمع البيان، ج 7، ص 5.
  3. فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامى، ص 278.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 370