آيه هجرت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۴ توسط بهرامی (بحث | مشارکت‌ها) (تعیین رده و ویرایش جزیی متن)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه هجرت

نود و هفتمین آیه سوره نساء/4 را «آیه هجرت» نامیده‌اند.[۱] در این آیه، از كسانى سخن گفته كه بدون ایمان از دنیا رفته‌اند و هنگامى كه ملائكه از آنان مى‌پرسند در چه حال بودید؟ مى‌گویند: ما در دنیا از مستضعفان بودیم و ملائكه آنان را توبیخ مى‌كنند كه مگر زمین خدا گسترده نبود كه هجرت، و ‌ایمان خود را حفظ كنید:

«إِنَّ الّذینَ تَوفّلهُمُ المَللكةُ ظَالِمِى أَنفُسِهِم قالوا فِیمَ كُنتُم قَالوا كُنّا مُستَضعَفِین فِى‌الأَرضِ قَالوا أَلَم تَكُن أَرضُ اللّهِ وسِعَةً فَتُهاجِروا فِیها فَأُوللكَ مَأولهُم جَهنَّمُ و سَاءَت مَصیرًا».

پانویس

  1. الدرالمنثور، ج ‌6‌، ص‌ 449؛ البرهان، زركشى، ج‌ 1، ص‌ 248.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 407