آيه دَيْن: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384 | ||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۲۴
آیه دَیْن
آیه 282 سوره بقره/2 «آیه دَیْن»، نامیده شده است.[۱]
این آیه كه بزرگترین آیه قرآن است، به قوانین دَیْن پرداخته و احكام اساسى قرض و رهن را بیان كرده است. برخى طولانى بودن این آیه را نشانه اهمیت نقش امور مالى از نظر قرآن مى‌دانند:[۲]
«یَأیُّها الّذِینَ ءَامَنوا إِذا تَداینتُم بِدَین إِلى أَجل مُسمًّى فَاكتُبوهُ و لیَكتُب بَینكُم كَاتِبٌ بِالعدلِ...».
از این آیه، احكام فقهى فراوانى استفاده شده است. على بن ابراهیم، پانزده حكم[۳] و برخى تا 21 حكم را استفاده كرده‌اند.
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384
