آيه جزيه
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- به آيه 29 سوره توبه/9 «آيه جزيه» گفته‌اند.<ref> ناسخ القرآن و منسوخه، ابن جوزى، ...' ایجاد کرد)
-
به آيه 29 سوره توبه/9 «آيه جزيه» گفته‌اند.[۱] جزيه از ماده جزا به معناى مالى است كه از كافران موجود در پناه حكومت اسلامى در برابر حفظ مال و جانشان گرفته مى‌شود.[۲]
بر اساس اين آيه، مسلمانان اجازه دارند با اهل كتاب به مبارزه و پيكار برخيزند تا آنان به پرداخت جزيه تن دهند:
«قَتِلوا الّذينَ لاَيُؤمِنونَ بِاللّهِ و لاَبِاليَوم الأَخِرِ و لاَيُحَرِّمونَ ما حَرّمَ اللّهُ و رَسولُهُ و لاَيَدينونَ دِينَ الحَقِّ مِن الّذينَ أُوتُوا الكِتبَ حَتّى يُعطوا الجِزيَةَ عَن يَد و هُم صَغِرون».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 379
