آيه اطاعت: تفاوت بین نسخه‌ها
(تعیین رده و) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
===آیه اطاعت=== | ===آیه اطاعت=== | ||
| − | به آیه 59 [[سوره نساء]]/ 4 «آیه اطاعت» نام داده اند؛<ref> نهج الحق، ص 203؛ مصباح الفقیه، ج 1، ص 97.</ref> زیرا مؤمنان را به اطاعت از خدا، پیامبر صلى الله علیه و آله و اولى الأمر فرمان داده است: | + | به آیه 59 [[سوره نساء]]/ 4 «آیه اطاعت» نام داده اند؛<ref> نهج الحق، ص 203؛ مصباح الفقیه، ج 1، ص 97.</ref> زیرا مؤمنان را به اطاعت از خدا، پیامبر صلى الله علیه و آله و اولى الأمر فرمان داده است: «{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَ أَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ ...}}» |
[[شیخ طوسى]] مى گوید: اطاعت در این آیه مطلق است و فقط اطاعت از معصوم و كسى كه از گناه مصون باشد، به طور مطلق روا است؛ بنابراین، مقصود از اولى الأمر باید معصوم باشد تا اطاعت او به طور مطلق روا باشد. وى همچنین آورده است: عالمان امامیه اتفاق دارند در این كه مقصود از اولى الأمر، امامان از آل محمدند. | [[شیخ طوسى]] مى گوید: اطاعت در این آیه مطلق است و فقط اطاعت از معصوم و كسى كه از گناه مصون باشد، به طور مطلق روا است؛ بنابراین، مقصود از اولى الأمر باید معصوم باشد تا اطاعت او به طور مطلق روا باشد. وى همچنین آورده است: عالمان امامیه اتفاق دارند در این كه مقصود از اولى الأمر، امامان از آل محمدند. | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 371 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 371 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۵۰
آیه اطاعت
به آیه 59 سوره نساء/ 4 «آیه اطاعت» نام داده اند؛[۱] زیرا مؤمنان را به اطاعت از خدا، پیامبر صلى الله علیه و آله و اولى الأمر فرمان داده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَ أَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ ...»
شیخ طوسى مى گوید: اطاعت در این آیه مطلق است و فقط اطاعت از معصوم و كسى كه از گناه مصون باشد، به طور مطلق روا است؛ بنابراین، مقصود از اولى الأمر باید معصوم باشد تا اطاعت او به طور مطلق روا باشد. وى همچنین آورده است: عالمان امامیه اتفاق دارند در این كه مقصود از اولى الأمر، امامان از آل محمدند.
بسیارى از روایات شیعه، «اولى الأمر» را به امامان معصوم علیهم‌السلام تفسیر كرده است.[۲] در برخى روایات اهل سنت نیز به على علیه‌السلام[۳] و در برخى به على و حسن و حسین علیهم‌السلام تفسیر شده است.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 371
