آیه 7 انعام
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۴ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 325
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آیه 7 سوره انعام
«وَلَوْ نَزَّلْنا عَلَيْكَ كِتاباً فِی قِرْطاسٍ».[۱]
مقاتل و كلبى روایت كنند كه این آیه درباره نضر بن حارث و عبدالله بن ابى‌امیة و نوفل بن خویلد نازل شده وقتى كه به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم گفتند: ما به تو ایمان نمى آوریم تا این كه كتاب و نوشته اى از جانب خداى تو به ما برسد و با آن كتاب چهار فرشته همراه باشند و آن چهار فرشته نزد ما گواهى دهند كه كتاب مزبور از جانب خداوند است.[۲]
پانویس
- ↑ بقیه آیة، «فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِیهِمْ لَقالَ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ؛ و اگر ما براى تو نوشته اى در كاغذى بفرستیم كه (مشركین) آن را با دست خود لمس نمایند هر آینه (به خاطر كفر خود) خواهند گفت آن (كتاب و نوشته) جادوى آشكارى بیش نیست».
- ↑ تفاسیر كشف الاسرار و مجمع البیان و روض الجنان.
