ظاهر (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۵ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۰۱ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها) (ظاهر را به ظاهر (اسم الهی) منتقل کرد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


اين اسم و صفت الهى از باب «ظهر، يظهر» به معناى قادر بر آفريده هايش[۱] و داراى يك معنا است كه بر قوت و بروز و آشكارشدن دلالت مى كند و تنها يك بار در قرآن ذكر شده است: [۲]

  • «هُوَ الاَوَّلُ والأخِرُ والظّهِرُ والباطِنُ...». (سوره حديد(57)/3)

طبرسى در مجمع البيان گويد: خداوند، ظاهر است يعنى غالب و چيره بر هر چيزى است و خداوند برتر از اشيا است و همه چيز مادون او است. [۳]

پانویس

  1. شرح اسماء اللّه الحسنى، نيشابورى، ص 349.
  2. اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج1، ص 803-804.
  3. مجمع البيان، ج9-10، ص347.


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 264.