آیه 135 نساء
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 252
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 135 سوره نساء
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ».[۱]
«شیخ طوسی» سدى گويد: اين آيه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نازل گرديد در موردى كه يك مرد فقير و يك مرد غنى براى دفع مخاصمه نزد وى آمده بودند. پيامبر توجه خود را به طرف فقير نموده بودند به خيال خود كه فقير به غنى ظلم و ستم روا نخواهد داشت ولى خداوند ابا و امتناع فرمود و مي‌خواست كه قيام به قسط و عدل و داد از طرف رسول خود درباره هر دو بشود.[۲]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «شُهَداءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلى أَنْفُسِكُمْ أَوِالْوالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيراً فَاللَّهُ أَوْلى بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوى أَنْ تَعْدِلُوا وَ إِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيراً؛ اى آن كسانى كه گرويده اند (از زمره) بپادارندگان دادگرى باشيد و براى (خشنودى) خدا گواهى دهيد اگر چه به زيان خود يا پدر و مادر و يا خويشاوندان شما باشد (و طرف گواهى) خواه نيازمند باشد يا بى‌نياز، خداوند از هر دوى آن‌ها بهتر است و درباره بپا داشتن دادگرى پيروى از خواهش (نفسانى) خود ننمائيد و اگر زبان را در گواهى دادن بگردانيد يا از گفتار راستى دورى جوئيد همانا خداوند به آنچه رفتار مي‌نمائيد، آگاه است».
- ↑ در تفسير ابن ابى‌حاتم نيز از سدى روايت شده است.
