آیه 186 آل عمران

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 169

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آيه 186 سوره آل‌عمران

«لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ».[۱]

«شیخ طوسى» عكرمة و ديگران گويند كه اين آيات درباره فنحاص يهودى سيد بنى قينقاع نازل شده هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به وى نامه نوشت و از او استمداد كرد. فنحاص گفت: خداى شما از ما كمك مي‌خواهد و چنين گفت: همانا خداوند فقير است و ما از بى‌نيازان مى باشيم و باز هم درباره او آيه «لايَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ» آيه 180 همين سوره نازل شده است.

زهرى گويد: اين آية درباره كعب بن الاشرف نازل گرديده كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و مؤمنين را هجو مي‌نمود،[۲] و مشركين را بر ضد مسلمين تحريك مي‌كرد تا اين كه محمد بن مسلمة او را غفلة به قتل رسانيد.

پانویس

  1. بقيه آيه، «مِنَ الَّذِينَ أُوتُواالْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثِيراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ؛ هر آينه شما درباره خودتان و دارائى خود آزمايش خواهيد شد و از كسانى كه به آنان پيش از شما كتاب (آسمانى) داده شده است. چيزهائى خواهيد شنيد و از كسانى كه بت مى پرستند آزار زيادى (خواهيد ديد) و اگر شكيبا باشيد و پرهيزكار شويد از استوارى در كارها است».
  2. صاحب مجمع البيان بنا به نقل از زهرى چنين گويد: در قبال هجوكردن كعب از رسول خدا صلی الله علیه و آله و مؤمنين و تحريك او مشركين را بر ضد مؤمنين، پيامبر فرمود: كيست كه كار ابن الاشرف را يكسره كند. محمد بن مسلمة گفت: يا رسول اللَه من اين كار را انجام خواهم داد سپس با ابونائله و جماعتى بر سر او ريختند و او را كشته سرش را براى پيامبر آوردند. موقعى كه سر او را آورده بودند اواخر شب بود و رسول خدا به نماز ايستاده بود.